Elisabeth Beanca Halvorsen
noruego
ENVOI
Mijn verzen staan nog wat te gapen.
Ik word dit nooit gewoon. Zij hebben hier lang
genoeg gewoond.
Genoeg. Ik stuur ze 't huis uit. ik wil niet wachten
tot hun tenen koud zijn.
Ongehinderd door hun onhelder misbaar
wil ik het gegons van de zon horen
of dat van mijn hart, die verraderlijke spons die verhardt.
Mijn verzen neuken niet klassiek,
zij brabbelen ordinair of brallen al te nobel.
In de winter springen hun lippen,
in de lente liggen zij plat bij de eerste warmte,
zij verzieken mijn zomer
en in de herfst ruiken zij naar vrouwen.
Genoeg. Nog twaalf regels lang op dit blad
hou ik ze de hand boven het hoofd
en dan krijgen zij een schop in hun gat.
Ga elders drammen, rijmen van een cent,
elders beven voor twaalf lezers
en een snurkende recensent.
Ga nu, verzen, op jullie lichte voeten,
jullie hebben niet hard getrapt op de oude aarde
waar de graven lachen als zij hun gasten zien,
het ene lijk gestapeld op het andere.
Ga nu en wankel naar haar
die ik niet ken.
De: Gedichten 1948-1993
Amsterdam: De Bezige Bij, 1994
Producción de Audio: Het Beschrijf, 2004
De tsjatsjende frisørenes bakgård
Frisører krever sin helt egne
litterære tilnærming.
Felicitas Hoppe
Les coiffeurs demandent
une approche littéraire particulière.
Emmanuelle Pagano
alltid drømmer jeg om blå
klatresko og en bakgård
full av frisører. Frisørene
røyker, de er mange, og de snakker
om hår. Takket være de blå skoene
kommer jeg meg ned i bakgården
Jeg setter meg hos frisørene
og røyker med dem. Røyker
i taushet, for jeg har
ingenting å si om hår.
De roper Rapunsel og mener
ikke meg. Og fordi Rapunsel
er en annen og ikke
bor her, vet jeg ikke
hvordan jeg kommer opp igjen.
Frisørene spør hva betyr
å tsjatsje, jeg svarer:
tsjatsje, dere hårskulptører!
Vet dere ikke hva det er? Hver morgen
våkner jeg av det og vet nå
at det dreier seg om hår, hva annet kunne
jeg forvente? De patter
på stumpene, jeg stumper
min på stolbenet, spør meg selv
og frisørene hva Sigmund
ville ha sagt om mine
klatresko, hvorfor
er de blå, og hva
skal vi med frisører.
Men frisørene hører
ikke etter, frisørene
går tilbake til arbeidet.
Og jeg, jeg sitter i bakgården
som ei våt bikkje.