JAH MA NÄGIN LUMEVALGUST

JAH MA NÄGIN LUMEVALGUST
ükskord kui ma polnud laps

ning ei kirjand seda valgust
ükski langev varjuhaps

ilmapervest ilmaperve
läbi päeva läbi öö

hirmuäratavalt terve
läbi päeva läbi öö

jah ei kirjand lumevalgust
ükski langev varjuhaps

ning ma nägin seda valgust
sellest saati olen laps

silm mis lumevalgust vahtind
see saab lumepimedaks

mees kes lumevalgust vahtind
see saab lapseks imejaks

jah mu sõnadest saab lalin
rääkida kui proovin tast

ning kõik rajad mis ka valin
kaugemale toovad tast

© Paul-Eerik Rummo
De: Lumevalgus... lumepimedus
Tallinn: Perioodika, 1966
Producción de Audio: Eesti Kirjanduse Teabekeskus [Estonian Literature Centre]

eens toen ik geen kind meer was

eens toen ik geen kind meer was

trof de sneeuw me door zijn witheid


nergens schaduw die een kras

aanbracht op die grote witheid


wereldgroot en wereldwijd

heel de dag en heel de nacht


ijzige oneindigheid

heel de dag en heel de nacht


ja geen schaduw die een kras

aanbracht op die grote witheid


ik werd klein toen ik daar was

in die vormeloze witheid


de ogen die dat witte zagen

worden door de sneeuw verblind


en de man die ernaar staarde

wordt een pasgeboren kind


ja ik brabbel als ik probeer

te zeggen hoe het is gegaan


en elk pad dat ik probeer

leidt me verder ervandaan

Aus: Woorden in de wind van de Oostzee: Estische poëzie uit de twintigste eeuw. Samengesteld door Cornelius Hasselblatt & Marianne Vogel. 2005