brązowolica statua
niewolnica z zębami z kości słoniowej
na dwa dni przed aukcją
zachorowała

pochyliła się
tak łamie w stawach
kręcą pęknięcia w zbyt cienkich nadgarstkach
z bólu pogryzła do krwi koralową wargę

sparaliżowana strachem patrzy
z napięcia zesztywniał kark, zdrętwiała szyja
odjęło jej rękę i opadła bezwładnie
upuściła zmiętą w pięści kartkę

doświadczony konserwator
przylgnął do niej wstawiając
przesunięty marmurowy kręg
szepcze „proszę się nie bać, troszeczkę chrupnie”
stygną łzy które kipiały w piersi

wykańcza to miejsce
gdzie się rozpłynęła i podeschła plama
na pobielałych kosteczkach palców
ze swoich wąsów robi szczoteczkę
czyści ubytki, szwy, pachy, krocze i piętno

potem ona tylko się wzdrygnie
na stuk młotka
i mimowolnie się skuli
kiedy nowy właściciel cmoknie językiem