Sinn ist da

1.

Οι αλλαγές
συμβαίνουν σε συναρμογές                                  απλωμένες
κάτω από τη σάρκα –

το οικείο τοπίο                               αντικαθίσταται από
                                         κατεστραμένη γη :
μάζα
                          σημαδεμένη από
μια αντικατοπτριζόμενη σκέψη
                               μια γυάλινη κυλινδρική πύλη που βλέπει στον
                                                                                             έξω κόσμο .

2.

Ο ανταλλακτικός αλτρουισμός ως πιθανή στρατηγική -
μάθε και κατοίκησε αυτόν τον κόσμο.
Η μεταβολή του ορισμού του ορίου (ουσ.):
εκείνο που κάποτε δεν απαιτούσε
καμία σκέψη .

3.

Η αντιμετώπιση του εαυτού ως
                                        σειρά λανθασμένων                        αποκρίσεων.
Εξαπάτηση ή / και αντίποινα:

ένας κύκλος βεβιασμένων αναχωρήσεων
   που διακόπτεται από
                                                           ένα νέο σφάλμα.

4.

Η θέσπιση ενός σημείου αποκοπής
         ανεπαίσθητες     μικροεπιταχύνσεις
αυτό       είναι εξέλιξη : μονομερής αποστασία
ενάντια
    στην αμοιβαία           συνεργασία.

Μια λύση που απορρέει από την επιστήμη και την
              φαντασιακή εφαρμογή της.

5.

Η υποκατάσταση
του αυτόνομου   εαυτού
από ένα εξαρτώμενο   σώμα :

η μνήμη ως δοχείο συλλογικών εμπειριών
ο κάλυκας ως σημαίνον απουσίας

                     μια επαναλαμβανόμενη παραβίαση της συνεργασίας.

6.

                                             Πώς μπορείτε να μην γνωρίζετε
ό,τι όλοι γνωρίζουν;


Μια χωρική ύπαρξη που οδηγεί σε κορεσμό &
η ανακάλυψη των διαταγών κρυμμένων σε κοινή θέα. 
                                                         Η πλήρης ακινησία φέρει τις
δικές της σημειολογικές συντεταγμένες :
" ...μου φάνηκε ότι
θα έπρεπε να είχα συνεχίσει να είμαι το ίδιο άτομο. "

Το τέχνασμα ως απότοκο της
ενότητας;
      Ή ως αποτροπαϊκή τελετουργία;
Είναι προφανές ότι η αναγνώριση δεν είναι αμοιβαία.

7.

Πυκνές ροζέτες που σχηματίζουν μια μοβ θάλασσα,
ένα διάλυμα που σιγά-σιγά αποκτά πυκνότητα.

Η σιωπηλή λογοκρισία της προφορικής,
φωτογραφικής και ψηφιακής ιστορίας:
το κακό μάτι ως ψηφιακή εφαρμογή.

Ένα μικροσκοπικό κλάσμα του κόσμου
εμφανίζεται ως το αποτέλεσμα
μιας άδειας που χορηγείται
από το πουθενά.

Ας ευχαριστήσουμε όλους εκείνους που το
κατέστησαν δυνατό για μένα
να παρευρίσκομαι εδώ
απόψε .

Mαγεία.

© Theodoros Chiotis
Producción de Audio: Literaturwerkstatt Berlin / Haus für Poesie, 2016

Sinn ist da (Treachery of Images III)

1.

The changes
occur in constellations         spread
inside the skin

familiarity                   replaced by
                           razed earth
a space-occupying mass
                               scarred by
mirrored thinking
              a glass tube portal to the
                           outside world.

2.

Reciprocal altruism as a possible strategy –
recognise and inhabit the world.
The change of definition of boundary (n.):
that which once required
no thinking.

3.

Confrontation of self as 
                                 a set of mistaken            responses.
Cheating and/or retaliation:

a cycle of forced departures
  broken by
                                                 a new error.

4.

The introduction of a cut-off point
           imperceptible              microaccelerations                
this is               evolution: unilateral defection
versus
            mutual                     cooperation.

A solution stemming from science and its
          fictional application.

5.

The substitution
of the autonomous self
by a dependent         body:

memory as container of collective experiences
the calyx as signifier of absence

                 a repetitive violation of cooperation.

6.
                                                        
                                         How can you not know
what everybody knows?


A saturating spatial existence &
the discovery of orders hidden in plain sight.
                            Complete immobility carries its
own semiotic coordinates:
“…it seemed to me that I
must be the same person”.

Contrivance as an after-effect of
unity?
    Or as apotropaic ritual?
It is apparent that recognition is not mutual.

7.

Dense rosettes giving rise to a sea of purple,
an inverse decoction.

The silent redaction of oral,
photographic & digital history:
the evil eye digitally applied.

A tiny fraction of the world
appears as the result
of a permission issued
out of nowhere.

Let’s thank all those who
made it possible for me
to be                           here
               tonight.

Magic.

Translated by Theodoros Chiotis