Jižní pobřeží

Od Inari po Ierapetru
viděli jsme Evropu – dráždivou
vzpomínku na sebe sama.
 
(Místy bych ty končiny
na první pohled
dokázal splést.)

Ale tady je gyros palmy a pod ním
ženy právě předávají dcerám, ještě maličkým,
horní díl plavek.

A tady zase skála praví:
„Jsem vždy stejná. Proto se zamlouvám
nestálým lidem.“

© Jonáš Hájek
De: unpublished manuscript
Producción de Audio: Goethe-Institut Prag 2017, mit freundlicher Genehmigung

Wybrzeże południowe

Od Inari po Ierapetrę
widzieliśmy Europę – drażniące
wspomnienie o niej samej.

(Miejscami byłbym w stanie
na pierwszy rzut oka
pomieszać te krainy).

Ale tutaj jest gyros palmy, a pod nim
kobiety przekazują właśnie córkom, jeszcze malutkim,
górną część kostiumu.

A tutaj znów rzecze skała:
„Jestem zawsze taka sama. Dlatego pociągam
ludzi zmiennych“.

Tłumaczenie: Zofia Bałdyga