[Soc pell d’esvorancs]

Soc pell d’esvorancs.
Amb un dit
ressegueixo
la cendra de mi
ran dels ulls,
les arestes
que no saps fràgils,
el séc que de tu
porto a l’espinada.

Un dia aquesta veu
regalarà
amb perillosa transparència
la corba elàstica de l’arc perfecte,
el somriure de les dunes
a la pell eixarmada.

I serà veu d’esvorancs:
celebració ritual
de la memòria.

© author
De: Unpublished
Producción de Audio: Institut Ramon Llull, 2021

[Ich bin Haut voller Löcher]

Ich bin Haut voller Löcher.

Mit einem Finger

streiche ich

über die Asche von mir

an den Augen,

über die Kanten,

die du nicht brüchig kennst,

über den verbliebenen Knick von dir

an meinem Rückgrat.


Eines Tages wird diese Stimme

mit gefährlicher Klarheit

die geschmeidige Kurve des perfekten Bogens

verströmen,

das Lächeln der Dünen

auf der gesundgesprochenen Haut.


Sein wird es eine Stimme voller Löcher:

rituelle Feier

der Erinnerung.

Übersetzung aus dem Katalanischen von Claudia Kalász