Antonio Ranieri davant el túmul mortuori de Giacomo Leopardi

Del fons de l’ànima
sols li arribà la paraula dels morts
i una malvestat de campanes amansida
en la boira del temps
Fou hoste de petits països
i amo líric de terres encara per venir
Avarament la historia
n’ha fet al capdavall el seu recapte
Crideu ara vosaltres
murs adolorits de la ciutat de Nàpols
o mudes barques ancorades
sota la marcida llum de Torre del Greco
crideu i canteu la glòria d’aquest noble
senyor a qui hauran d’enyorar tots
els poetes orfes del futur
Sapigueu que no tingué millor amiga
que la seva imatge esvaïda en la fondària
secreta de l’espill
Així en foren de grans la seva solitud
i l’art amb que embellí el seu sudari
la doble harmonia
d’aquell dolor al qual es mantindrà aferrat
per sempre més
el malguany de la memòria:

sota el cos infidel
la pagana raó de l’existència
amb la ploma però
l’enigma inabastable del seu regne.

© Jaume Pont
De: Raó d’atzar
Edicions 62, 1990
Producción de Audio: Institut Ramon Llull

Antonio Ranieri Giacomo Leopardi’nin Mezarı Başında

Ruhunun derinliklerinden ona
ölülerin sözlerinden
ve zamanın sisi içinde sessizleşen
bir felâket çanından başkası ulaşmıyor.
Küçük ülkelerin konuğu oldu
ve gelecekteki toprakların da coşkulu efendisi.
Tarih cimrice davranarak
sonunda kârlı çıktı.
Şimdi haykırın siz
Napoli kentinin acılı duvarları
ya da Torre el Greco’nun solgun ışığı altinda
demirlemiş dilsiz kayıklar
haykırın ve söyleyin
geleceğin tüm yetim şairlerinin özlemle anması gereken
bu soylu efendinin zaferinin şarkısını.
Bilin ki aynanın sırlı derinliklerinde
yitip gitmis kendi imgesinden başka
iyi dostu olmadı hiçbir zaman.
İşte böyleydi büyük yalnızlığı
ve kefenini süslediği sanatı
sonsuza dek
içinde hapsolacağı bu acının
ikili ahengi.

Belleğin başarısızlığı:
vefasız bedenin altındaki
varoluşun pagan nedeni ile
ne ki hükümranlığının sırrı ulaşılmaz gibi olan kalem.

çeviri: Hüseyin Baş, Eray Canberk i Adnan Ozer