Bob de Nijs
neerlandés
Àvia Magdalena
Un altre hivern no t'ha vençut l'absència.
La posta tornarà i és com si fossis
encara la cansada silueta
que es deixa posseir per un somrís
a l'hora de besar-se, aquella mà
que encén l'espelma del rebost i malda
per treure'n les ampolles o cireres
sagnants o l’escomesa del terrible
dolç de la confitura.
Vivim mentre qualcú roman als porxos
indemnes que bastírem
un dia, enfront del temps; i l'alba nostra
és el present que som a dins uns ulls
lleials en caure el vespre.
De: Bandera Blanca
Proa, 1994
Producción de Audio: Institut Ramon Llull
Grootie Magdalena
Alweer een winter die jouw afwezigheid
niet aankan. Alweer een zonsondergang en
het is alsof je nog die gestalte bent
die zich, afgesloofd, laat doen door een glimlach
op het moment dat zij mij kust of die hand
die de kaars van de spincle aansteekt en zich
inspant om flessen of bloedrode kersen
eruit te halen, of de uitdaging van
de confituren hun optstellende
zoetheid. Wij leven, terwijil iemand toch blijft
standhouden in de grave portieken die
wij ooit bouwden tegen de tijd; de ochtend
is mijn aanwezigheid in welmenende
ogen als de avondzon ter kinne zijgt.