HOCHLAND

In meinen Erinnerungen
ist immer Winter,
wir wohnen in einem Hochland,
nachts fällt der Schnee,
der mich zudeckt.

Ihr, meine Toten,
mit eurem Anruf
im Erdgeschoss, vor der Tür -
Worten aus Briefen,
Stimmen aus Büchern,
euren traurigen
und seligen Augen!
Wie ihr durch mich hindurchschaut
auf die, die ich war.

© Erika Burkart
De: unveröffentlichtem Manuskript
Producción de Audio: H. Strunk / M. Mechner, literaturWERKstatt berlin 2003

BJESHKË

Kujtimeve të mia
është ngaherë dimër,
banojmë në një bjeshkë,
ku natën bie bora,
që shtrohet mbi mua.

Ju, të vdekurit e mi,
me apelin tuaj
në katin e përdheshëm, para dere -
fjalë letrash,
zëra librash,
sytë tuaj të pikëllimtë,
sytë tuaj të ndjerë!
Përmes meje shihni
çka kam qenë njëherë.

Shqipëroi nga gjermanishtja: Ferdinand Laholli