ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

Σήμερα το πρωί η ευτυχία μού χτύπησε το παράθυρο
Στο λαιμό φόραγε διαμάντια
Την αγνόησα
Γύρισα πλευρό  
Την βλαστήμησα
Όχι, δε θα γίνω δολοφόνος γι’ αυτήν

Κάθε πρωί τρώω τον πόνο με κορνφλέικς
Κάθε βράδυ αμφισβητώ τη λογική μου
Θέλω να γίνω καλοκαίρι
Να τρέχω ολόγυμνος στις παραλίες
Όλοι να με θαυμάζουν

Ο Θεός είναι άξιος συμπαραστάτης μου
Προσεύχεται σε μένα
Τρώει από το σώμα μου
Πίνει από το αίμα μου
Μερικές φορές κάθεται στα πόδια μου
Του χαϊδεύω τα μαλλιά

Έγνοιες, συμπόνια, τύψεις δεν σημαίνουν τίποτα για μένα
Κάθε Κυριακή διαβάζω επικήδειους σε εκκλησίες
Συγνώμη, δεν παίρνω παραγγελίες
Κάθε φορά που ακούω τη λέξη ειρήνη
Κοιμάμαι με ένα όπλο κάτω από το μαξιλάρι

Γιάζρα Χαλίντ είναι το όνομά μου
Αγία πουτάνα
Μπάσταρδος ποιητής
Κάποιες φορές πολεμιστής, τις περισσότερες δειλός
Ξέρω ποιος είμαι
Έχω σπιλώσει την τιμή κάθε έντιμης οικογένειας
Έχω πηδήξει κάθε τηλεπαρουσιάστρια
Οι παρομοιώσεις είναι το δυνατό μου σημείο
Έχω μαζέψει κατάρες από κάθε καταραμένο ποιητή

Δείξε μου μια γυναίκα κι εγώ θα την γονιμοποιήσω
Ή έναν ήλιο και θα τον θαμπώσω
Δώσε μου μια πατρίδα κι εγώ θα την προδώσω
Ή θα δολοφονήσω τον τύραννο
Και θα διαπομπεύσω τον πρωθυπουργό
Κλείσε μου εμφανίσεις σε τσίρκο
Ή σε διεθνή φεστιβάλ λογοτεχνίας
Βρίσε με, φτύσε με κι εγώ θα σταυρωθώ για χάρη σου
Δίδαξέ με ξένες γλώσσες και τυφλό σύστημα
Ανάγκασέ με να διαβάζω εφημερίδες και να βλέπω τηλεόραση
Μάθε μου κολακείες και γαλιφιές
Γιατί σε κάτι πρέπει να χρησιμεύουν και οι ποιητές

Γράφω για τους ανέστιους, τους ξυπόλητους, τους πένητες
Τους τελευταίους στη σειρά
Να κυλιέμαι στο πεζοδρόμιο και να ξερνάω έξω από μπαρ
Αυτό μόνο αξίζει

Είμαι μια υπόσχεση που κανείς δε θα κρατήσει

© Jazra Khaleed
De: Γκρόζνι
Αθήνα
Producción de Audio: Literaturwerkstatt Berlin 2011

SELBSTPORTRAIT

Das Glück klopfte heute morgen an mein Fenster
mit Diamanten um den Hals
Ich schaute weg
drehte ihr den Rücken
sprach unwirsche Worte
Nein, wegen ihr werd ich nicht zum Mörder

Jeden Morgen ess ich Schmerz mit den Cornflakes
jeden Abend fordere ich meine Geistesgesundheit heraus
ich will Sommer werden
nackt über einen Strand laufen
von allen bewundert

Gott ist ein würdiger Kamerad
er betet mich an
nimmt von meinem Körper
trinkt von meinem Blut
manchmal sitzt er mir zu Füßen
meine Finger laufen durch sein Haar

Sorgen, Zweifel, Mitleid sagen mir nichts.
Sonntags lese ich Grabreden in Kirchen.
Verzeiht, ich nehme keine Wünsche an.
Wenn ich das Wort Frieden höre
schlafe ich mit einer Pistole unterm Kissen.

Jazra Khaleed ist mein Name
heilige Hure
Bastardpoet
manchmal ein Kämpfer, meistens ein Feigling
Ich weiß wer ich bin
Ich habe die Ehre jeder ehrbaren Familie befleckt
jede Talk-Hostess gefickt
Gleichnisse sind meine Stärke
hab Flüche von jedem verfluchten Dichter gesammelt

Zeig mir eine Frau und ich schwängere sie
eine Sonne ich verdunkle sie
ein Vaterland ich verrate es
oder bringe den Tyrannen um
lynche den Präsidenten
Bucht mich für den Zirkus
oder ein internationales Poesiefestival
Flucht mir, spuckt mich an, und ich kreuzige mich
euch zum Vergnügen
Lehrt mich Fremdsprachen und Tippen-durch-Berührung
Zwingt mich, fernzusehen und Nachrichten zu lesen
Lehrt mich Süßrednerei und Schmeicheln
Auch Dichter müssen nützlich sein

Ich schreibe im Namen
aller Vaganten
Barfüßigen
Eingeborenen
die zuletzt sind
rollend auf den Gehsteig, reihernd aus den Bars
das ist die einzige würdige Sache

Ich bin ein Versprechen, das niemanden verpflichtet

Übertragen von Ann Cotten
in: Floppy Myriapoda, Heft 15, September 2010