Adam Bžoch
eslovaco
Vragen aan Shiva
hoe zinvol het is een vat
vol zeewier en golfslag te vangen,
gesluierd met sterren in
agrarische vlakte te rollen.
Breng me een gehavende fontein,
een touw aan een handvol paarden,
de zon op een veld vol tegels
in goudkleurig zand gelegd. Welke
richting geeft de olie aan een vaas
eer een bloem haar kleur
verzint, een dam zijn vrijheid wint.
Al die oplichtende vrienden, schuilend
tussen zo veel netten. Tel ze en bereken.
Vraag of ze zelf haar naam mocht kiezen,
wat het dan was: een paar uitgesneden stenen,
een dak, geschaard tegen vergissingen,
als rijzende vlakte, geografisch naïef.
Misschien was het wel genoeg, Ahmadi,
de geschiedenis van je land te borduren
met edelmetalen, necrologieën
als schelpen naast elkaar te leggen,
er ledematen bij te verzinnen.
De: Liefde en aarde
Gent: poëziecentrum, 2013
Producción de Audio: Haus für Poesie, 2019
Otázky Šivovi
aké zmysluplné je chytať sud
morských rias a úderov vĺn,
kotúľať ho pod rúškom hviezd
do agrárnej roviny.
Prines mi zničenú fontánu
lano na hŕstke koní,
slnko na poli plnom dlaždíc
uložených v zlatistom piesku. Ako
nasmeruje olej vázu,
skôr než si kvet vymysli
farbu, a hrádza sa oslobodí.
Všetci tí prejavení priatelia sa skrývajú
medzi toľkými sieťami. Zrátaj ich a kalkuluj.
Spýtaj sa jej, či si sama mohla vybrať meno,
čo to teda bolo: par vyrezaných kameňov,
strecha, zbúchaná proti omylom,
ako dvíhajúca sa rovina, zemepisne naivná.
Možno to aj stačilo, Ahmadi,
lemovať históriu tvojej krajiny
ušľachtilými kovmi, nekrológmi
klásť ich vedľa seba ako mušle
a premýšľať k nim údy.