Eva Ducai

eslovaco

Birbirimize

doğru ucundan çekildiğinde
          kolayca açılan gemici düğümleriyle aslında
sıçrayan mikroplarla belki

bazen akoru bozulmuş bir piyanoda
      allegro ma non troppo
bazen bir uçurumun kenarından
      dibine doğru son süratle

deterjan kokan renkli çamaşır ipleriyle
     bizim mahalleden fazla uzaklaşmadan
yer değiştiren kıtalar gibi
    her yıl ufak mesafeler katederek

siyah bir ilkokul önlüğünün yaka düğmesiyle
   bak ne kadar zamandır
derilerini değiştiren iki yılan gibi
   her mevsim yeniden

bir okyanusun dibindeki
   karanlıkta merakla
sabah kahvesi gibi
   biraz da alışkanlıktan

parmağına akmış japon
   yapıştırıcısıyla sımsıkı
yoksa bir pazar sabahı
    rahatlığıyla mı

köşedeki çingenenin sümbülleri sardığı
   alüminyum folyoyla özel günlerde
bir serum hortumuyla
   acil durumlar için

hidrojen ve oksijen atomlarının
   mütevazı hareketleriyle
yeni bulunmuş bir gezegende
   yaşam olma ihtimaline şaşarak

bir terazinin
   eşit kollarıyla
ama denge falan istemediğimizi
   umursamadan

asla evcilleşmeyen
   hayvanların boynuzlarıyla
susmak bilmeyen
   cırcır böceklerinin uykusunda

bir tilkinin
   aldığı sincap kokusuyla
ve bir sincabın
   duyduğu adımlarıyla tilkinin

her an bir bomba
   patlayabilir korkusunu
kahve için süt kalmayabilir
   endişesiyle karıştırarak

bir mezar taşıyla
   mezar taşını özenle yıkayan biri gibi
ne olursa olsun

kim bilir bir devrimi karşı devrime dönüşürken
   birlikte izlediğimiz için belki

inancımızı idareli kullanıp
   susuzluktan ölmemek için

bağlanmaktan
   korkarak

derimin derine
   sürtünürken çıkardığı sesle

sabrımızda biriken laktik asiti
   güneşte kurutup

kendi tuttuğumuz
   kukla ipleriyle

birbirimize
   senle ben

© Efe Duyan
Producción de Audio: Efe Duyan / EDISAM - Turkish Literature and Science Writers Union

Sebe navzájom

vskutku ako námornícky uzol, ktorý možno rozviazať
potiahnutím za správny koniec
vari ako pučiace zárodky

občas na rozladenom klavíri
allegro ma non troppo
občas v plnej rýchlosti z okraja útesu
ku dnu

s farebnými šnúrami na bielizeň
bez toho, aby sme sa odsťahovali z našej štvrti
ako driftujúce kontinenty
po drobných krokoch

s najvrchnejším gombíkom školskej rovnošaty
pozri, ako dlho --
ako dva spletené hady
každú ročnú dobu zas

zvedavo v temnote
hlbín oceánu
ale aj zo zvyku
ako ranná káva

ako zajačia vôňa
v ňuchu líšky
ako líščie kroky
v sluchu zajaca

miešajúc strach z bomby
ktorá môže každú chvíľu vybuchnúť
s obavou, že sa môže
minúť mlieko do kávy

ako náhrobný kameň
a ktosi, kto ho opatrne umýva
bez ohľadu na to, čo sa stane

ktovie, možno preto, že sme spolu boli svedkami
premeny revolúcie na kontrarevolúciu

zachraňujúc nádej,
aby neumrela od smädu

so strachom
z naviazania

so zvukom mojej
kože otierajúcej sa o Tvoju

sušiac kyselinu mliečnu nakopenú na našej trpezlivosti
na slnku

s bábkarskými drôtikmi
ktoré ovládame sami

sebe navzájom
Ty a ja

Translation: Eva Ducai