André Böhm
alemán
[Узьняўшыся вольнаю птушкаю ў неба над краем забраным]
Узьняўшыся вольнаю птушкаю ў неба над краем забраным
У бязьмежны, бяссонны блакіт – ён складае журботныя крылы
І падае ўніз, там крывавяць адвечныя раны
І горды вятрыска сьвятыя ласкае магілы
Узыйшоўшы самотнаю зоркай уначы над развораным полем
Бяззорнае, ханскае ночы – да стоенай жальбы прыкуты
Ён сьвеціць, ня грэе, зіхоткім пранізьлівым болем
Няветлы, нявольны і ў золаце дня не пачуты
Producción de Audio: Belarus PEN-Centre
[Als freier Vogel in den Himmel über das einverleibte Land]
Als freier Vogel in den Himmel über das einverleibte Land
In grenzenloses schlafloses Blau empor, faltet die traurigen Flügel
Und stürzt herunter, dort bluten die Wunden von jener Steinwand
Und stolzer Wind die heiligen Grabstätten liebkost
Als einsamer Stern nachts über den gepflügten Acker erschienen
in verhaltene Klage gefesselt – in sternenloser Khanennacht
Leuchtet er, wärmt nicht, strahlend durchdringend mondbeschienen
Unfreundlich, unfrei, im Gold des Tages unerhört, unbewacht