Hilde Pach
neerlandés
נֵס
יָרֵחַ מַבְשִׁיל בְּעַנְפֵי הַצַּפְצָפָה.
שַׁחַר פּוֹצֵעַ בְּעֵינֵי דַּיָּגִים, בִּזְרוֹעוֹתֵיהֶם
מִתְחַבְּטוֹת לָצֵאת
סְנוּנִיוֹת שֶׁל דָּם.
שַׁחַר פּוֹצֵעַ פִּיהֶם.
רַדְיוֹ.
לוּ הָיוּ תּוֹפְסִים וְלוּ דָּג אֶחָד
אֶפְשָׁר הָיָה מִתְרַחֵשׁ
נֵס.
יֵשׁוּעַ פּוֹסֵעַ עַל הַמַּיִם,
רוּחַ קֹדֶשׁ עַל פִּטְמוֹתָיו,
רוּחַ קֹדֶשׁ
נוֹשֶׁפֶת עַל זַכְרוּתוֹ הַשְׁקוּפָה הַמְיַבֶּבֶת.
לַמַּיִם חַיִּים מִשֶּׁלָּהֶם.
נְזִירוֹת, אֲבָנִים עֲגוּלּוֹת,
יוֹרְדוֹת לְהִטָּבֵל בֵּין הַיּוֹנִים.
צִפֳּרִים מְעַשְּׂבוֹת אֶת עֶרְוָתָן.
הַבֹּקֶר טָהוֹר.
כֶּתֶם שֶׁל יַּיִן מִתְפַּשֵּׁט בָּאֲגַם,
פִּסּוֹת שֶׁל לֶחֶם צָפוֹת.
הַבֹּקֶר טָהוֹר.
Producción de Audio: 2010 Literaturwerkstatt Berlin
Wonder
Een maan rijpt in de takken van de populier.
Dageraad verwondt de ogen van vissers, aan hun armen
ontworstelen zich
zwaluwen van bloed.
Dageraad verwondt hun mond.
Radio.
Al vingen ze ook maar één vis
dat zou kunnen leiden tot
een wonder.
Jezus loopt op het water,
heilige geest op zijn tepels,
heilige wind
waait op zijn jammerende, transparante mannelijkheid.
Het water heeft zijn eigen leven.
Nonnen, ronde stenen,
dalen af om tussen de duiven te duiken.
Vogels wieden hun schaamdeel.
De ochtend is zuiver.
Een wijnvlek verspreidt zich over het meer,
stukjes brood blijven drijven.
De ochtend is zuiver.