Liesbeth Huijer
neerlandés
[Brua er kvitleg, morkna, er eg framleis redd for elva under]
Brua er kvitleg, morkna, eg er redd for elva under
Det er nokon som går forbi meg mykje fortare. Langt framme
ser eg ei lita jente, ho står og vinkar. Brått skjøner eg
at ho ventar på meg at ho har stått her ei stund, kika
etter meg, det er godt eg slapp å leite, eg ville aldri
funne deg åleine. Ho liknar. Eg vil gi henne noko
men eg har ingenting som er fint nok. Ho svarar meg ikkje
tek berre fram ein istapp frå sekken, og eg veit eg må gjere meg varm
at ho vil stikke meg heilt til han brånar
De: Krypskyttarloven
Oslo: Aschehoug, 2001
[De brug is wittig, vermolmd, ben ik nog altijd bang voor de rivier]
De brug is wittig, vermolmd, ben ik nog altijd bang voor de rivier
Iemand loopt me veel sneller voorbij. In de verte
zie ik een klein meisje, ze staat te zwaaien. Opeens snap ik
dat ze op mij wacht dat ze er al een tijdje staat, me
opwachtte, het was fijn dat ik niet hoefde te zoeken, ik zou je
alleen nooit hebben gevonden. Ze lijkt. Ik wil haar iets geven,
maar ik heb niets dat goed genoeg is. Ze geeft geen antwoord
haalt slechts een ijspegel uit haar rugzak en ik weet dat ik me warm moet maken
dat ze me zal blijven steken totdat hij smelt