Róža Domašcyna
Wosnje wuteptach wšěm łužam woči
a z łoža piwčatoh´ pod žarom słónca
so snowach: pikikowar cuza kreatura
a pišćelak mi točić poča kožu
zo mustry drjebjachu so sajo z mozow
do pěska mižolichu blěde šćežki
hač bě to rěz? hač bě to humus? juška
so wužórli a do hrjebički łuža
w njej pluskaše a zatepi so wokač
a wokeńcy so sćahnychu před wočko
te brune brune hladaše w totalnej
na hroch kiž z bajki sypnyła bě ruka:
nět wuběraj hdyž ze sona chceš ćeknyć -
to přilećałoj hołbikaj stej běłej
tuž wołach dobre do horleška wzmitej
a skažene do běrtlka tu kładźtej
to njebě po bajce tuž chcyštej hinak
po zwučnym mustrje dypkowaštej kulki
to ćeknych hač do časa zezad časa