Volker Braun

С немския паспорт долитам в Агадир
Под зимно слънце: смяна на самоличността
Роби ме оглеждат, и крадци
Обикалят край нозете ми, че кой съм аз
Един номад в хотел от 4 звезди и с изглед към морето
Мога да си позволя да избера сезона
ПОЧИВКАТА Е ЕПИДЕМИЯ дори в домашни дрехи
На турист безделник ще се шляя
Из държавите с last-minute-ticket* ДОЖИВОТ
Захвърлям всичко, нужен съм единствено на COCA COLA
Пиещите чай от Маракеш не са спечелени все още
За нашите глобални богове, но аз
Не съм подтикван вече да открия мястото и формулата
Принадлежа към всички безполезни хора на земята.

----------
* Самолетен билет в последния момент (англ.) - Б. пр.

Gyda phasport Almaenaidd ym maes awyr Agadir
Yn haul y gaeaf: cyfnewid hunaniaeth
caethweision yn fy stelcio, lladron
yn cyniwair wrth fy nhraed, pwy ydwyf
Nomad mewn gwesty pedair-seren, ystafell â golygfa’r môr
Gallaf ddewis y tymor
HAINT YW AMSER HAMDDEN yn dal yn nillad gwaith
y twrist, dyn di-waith yn loetran
yn y gwledydd munud-olaf AM OES
Y dyn tafladwy, dim ond COCA COLA yw fy angen
Ceir troi yfwyr-te Marrakesh o hyd
at y duwiau byd-eang, a minnau
a’r helfa drosodd, heb geisio mwy y fan a’r fformiwla
Perthyn i’r cenhedloedd da-i-ddim.

With a German passport landing at Agadir
In the winter sun: a change of identity
Slaves are watching me and thieves
Prowling about my feet, who am I
A nomad in the 4-star hotel, room with a view of the sea
I can choose my season
LEISURE IS EPIDEMIC even in the gear
Of a tourist I´m on the dole and hanging around
In the last-minute lands LIFELONG
The throw-away man, only COCA COLA needs me
The tea-drinkers of Marrakesh have still to be converted
To the global gods, and I
No longer driven to find the place and the solving word
I belong to all the useless peoples

Con el pasaporte alemán en el aeropuerto de Agadir
bajo el sol de invierno: un cambio de identidad
esclavos me espían y ladrones
dan vueltas alrededor de mis pies, quién soy
un nómade en un hotel-4-estrellas, habitación con vista al mar
puedo elegir la estación del año
TIEMPO LIBRE UNA EPIDEMIA hasta en el uniforme
de los turistas un desocupado haraganea
en los países-last-minute PARA TODA LA VIDA
el hombre descartable, solo COCA COLA me necesita
los tomadores de té marroquíes todavía pueden convertirse
en los dioses globales, y yo
no avanzo más, encontrar el lugar y la fórmula
que pertenece a todos los pueblos inútiles.

Avec le passeport allemand à l'aéroport d'Agadir
Dans le soleil d'hiver : un troc d'identité
Des esclaves me guettent, des voleurs
Frôlent mon pied, qui suis-je
Un nomade à l'hôtel quatre étoiles, chambre sur la mer
Je peux choisir la saison
LE LOISIR UNE ÉPIDÉMIE encore dans l'accoutrement
Du touriste un chômeur qui traîne
Dans les pays last-minute À PERPÉTUITÉ
Homme non recyclable, seul COCA COLA a besoin de moi
Les buveurs de thé de Marrakech restent encore à convertir
Aux divinités mondialisées, et moi
Que n'aiguillonne plus la quête du lieu et la formule
Rattaché à tous les peuples inutiles.

ჯიბეში მიდევს გერმანული პასპორტი
და ვარ აგადირის აეროპორტში,
ზამთრის მზეში: იდენტურობის ცვალებადობა,
ქურდები ხომ სულ ფეხებში მებლანდებიან,
მონები კი დაჯინებით მითვალთვალებენ.
მომთაბარე ვარ 4-ვარსკვლავიან სასტუმროში.
ოთახში ზღვა ილანდება.
თუ მაქვს სურვილი, წელიწადის დროსაც ავირჩევ.
თავისუფალი დრო, ეპიდემია.
უმუშევარი ჯერაც ტურისტის
უნიფორმაში გამოწყობილი დასუნსულებს
Last-minute-ქვეყნებში – მთელი ცხოვრების განმავლობაში.
ყველასაგან გადაგდებული
მხოლოდ კოკა-კოლას ვჭირდები.
მარაქეშის ჩაის მსმელები კვლავაც მიუბრუნდნენ
გლობალურ ღმერთებს, მე კი უსარგებლო და უადგილო ფორმულა
ყველაფერს და ყველას აღვნიშნავ.