Aras Ören
BAYAN KUTZER'İN KOMŞULARI
BAYAN KUTZER'İN KOMŞULARI
Deli rüzgâr bir gün
bir Türk'ün bıyığını savurdu
ve' bıyığının peşinden koşan Türk
kendini Naunyn Sokağı'nda buldu.
Sessiz, kendi halinde
orta yaşlı bir kimseydi.
Bayan Kutzer'in alt katına yerleşmişti.
Yemez içmez, para biriktirirdi.
Sonra günün birinde, geldiği gibi,
sessizce çekip gitti.
O gitti ama;
ardından
kadın erkek,
çoluk çocuk,
memleketlileri sökün etti...
Ve Naunyn Sokağı'nı,
taze kin dolu,
özlem dolu,
umut dolu
bir bozkır havası kapladı.
Ve Naunyn Sokağı
yaban illerinin
o yitik insanını
loş, rutubetli göğsünde
uyuttu.
Nice akşamlar, nice sabahlar
derken
herkes herşeyin o sokakta;
herşey herkesin o sokakta;
yadırganmaz bir parçası oldu.
Öyle ki bugün
Türklerin olmadığı bir Naunyn Sokağı
belki sokaklığından kaybetmez ama
şu yaşlı günlerinin sonunda
çocuksu bir başlangıçtan olurdu.