Gemma Gorga

Co wieczór od nowa czytam wszystkie te listy,
których nie napisałeś nigdy, a które przechowuję
w przezroczystych szufladach, by nie znaleźli ich
złodzieje – jak dostrzec powietrze w powietrzu,
światło w świetle? – Liczne przeszłości są
w przeszłości, liczne pamięci rozgałęziające się
jak drobne kapilary czasu.Wspomnieniem jest
także wszystko to, czego nie udało nam się przeżyć,
zobaczyć, powiedzieć sobie, wszystko to, co nam
lekko przywarło do serca, jak rzęsa, co za chwilę
ma odlecieć. Jeszcze przed narodzeniem umarłe,
ale przez to nie przestają duszami być dusze.
A słowami słowa. Zabrakło im tylko zimnej wody
chrzcielnej i kogoś, kto w nie wierzyć by potrafił.

Jeden Abend lese ich alle Briefe wieder,
die du mir nie geschrieben hast und die ich in durchsichtigen Schubläden
aufbewahre, damit die Diebe sie nicht finden können
— wie sollte man die Luft in der Luft, das Licht im Lichte sehen? —.
Es sind viele Vergangenheiten in der Vergangenheit, viele
Gedächtnisse, die sich verästeln wie kleine
Kapillargefäße der Zeit. Auch all jenes ist Erinnerung,
was wir nicht geschafft haben zu erleben, zu sehen, uns zu sagen,
all jenes, was uns nur leicht am Herzen haften
blieb, wie eine Wimper kurz vorm Davonfliegen.
Auch wenn sie vor der Geburt starben, sind die
Seelen deshalb ja nicht weniger Seelen. Noch die Wörter
weniger Wörter. Es hat ihnen nur das kalte Wasser
der Taufe gefehlt und jemand, der vermocht hätte, an sie zu glauben.

Each evening I read again all the letters
you’ve never written me and that I keep in transparent
boxes so thieves won’t be able to find them
- for how will they see air in air, light in light?
There are many pasts existing in the past, many
memories that ramify like small
capillaries of time. Also memory is everything
we never managed to live, to see, to tell ourselves,
everything that remained lightly adhering
in our hearts, like an eyelash about to fly.
Dead before their birth but, all the same, souls
do no stop being souls. All they need is the cold water
of baptism and someone who knows how to believe in them.

Vsak večer ponovno preberem pisma,
ki mi jih nikoli nisi napisal in ki jih hranim v prozornih
predalih, zato da jih tatovi ne bodo mogli najti.
Kako naj le opazijo v zraku zrak, svetlobo v svetlobi?
V preteklosti obstaja mnogo preteklosti, mnogo
spominov, ki se cepijo kot drobne
kapilare časa. Sompin na vse tisto,
česar nisva doživela, videla, si rekla,
na vse tisto, kar se je prijelo srca nežno
kot trepalnica, ki se prilepi na kožo in potem pade.
Že res, da so mrtve, ŝe preden so se rodile, a to ne pomeni,
da duše niso duše. In da besede niso
besede. Samo hladna voda krsta
jim je manjkala in to, da bi kdo verjel vanje.