Uljana Wolf

ех да бях си останала в стаята за събуждане загубена
в сънища вързана със системи под бял чаршаф редом

с други също ненамерили себе си
стадо овце близо до съня още по-

близо до бога утеха там бяха ласкави меки животни
пастирки посестрими над нас кадифено се свеждаха

с числа от гатанка човек:
кажи – от едно до десет –

колко те боли? ако нямаше
граница която да съзираме

от дълбините през подсмърчането следупойно
бихме си останали все тъй съвсем наблизо до

аза отличаващ се едва от другите овчици
пасящи редом в тази стая за събуждане

ah, si seulement j’étais resté dans la salle de réveil
perdu dans mes rêves, relié au goutte-à-goutte sous de blancs

draps à côté d’autres êtres qui eux non plus ne s’y retrouvaient pas encore
un troupeau de moutons près du sommeil encore près de

Dieu et de la consolation il y avait là de grandes bêtes soignantes
nos bergers qui s’assemblaient se penchaient sur nous —

et si nous nous placions les uns les autres devant l’énigme arithmétique
Humain :  sur une échelle de un à dix, dis

ta douleur est grande comment ? —  et s’il n’y avait pas
de frontière en vue qui puisse nous libérer

des profondeurs, de ce reniflement
postanesthésique —  si nous restions tout près de ce

moi à peine différenciable d’autres moutons
qui paissent ici près de soi dans la salle de réveil

ah - fossi solo rimasta in rianimazione
persa nel sogno legata alla flebo sotto bianche

lenzuola vicino ad altri anch'essi spersi
un gregge di pecore vicine al sonno ancora vicine a

dio e conforto c'erano la’ grandi animali sororali
nostri pastori curvi come velluto su di noi –

narrandoci a vicenda il cifrato enigma
uomo su una scala da uno a dieci dimmi

quanto è grande il tuo dolore? - e non ci fosse
confine in vista che ci potesse schiudere

dal profondo dal rantolo postnarcotico
- rimarremmo noi vicini a questo

io appena distinto dalle altre pecore
qui insieme in rianimazione

ach kéž jsem zůstala v snách pokoje
procitání ztracena zkrocena hadicemi

pod bělí plachet těch co se nenašli
stádo ovcí poblíž spaní poblíž ještě
   
bohu a smíru velká zvířata sestry naše
pastýřky hebce se skláněly nad námi –
 
a kdyby svedla nás početní hádanka
člověk: jedna až deset na stupnici pověz

jak velká je tvá bolest? – a kdyby nebyla
na dohled hranice jež by nás z hloubi zas

vyzvedla z postnarkotických chropotů
– zůstali bychom v dosahu onoho

já k nerozeznání od jiných ovcí co bok
po boku v pokoji pasou se k procitnutí

ах, бар да останев во собата на будењето
во сонот изгубена за капките заврзана под белите

чаршави покрај другите кои исто уште се бараат
стадо овци блиску до сонот уште поблиску до

господ утеха таму беа големите збратимени животни
нашите овчари кои кадифено се свиткуваа над нас -

и сите стоевме пред бројната загатка
човеку: кажи на скала од еден до десет

колкава е твојата болка? - и кога тука не би била границата
на видик која би можела да нè ослободи

од длабочината повторно од постнаркозната
мачнина - едвај ќе можевме да го разликуваме

нашето јас од другите овци со кои тука пасеме
една покрај друга во собата на будењето.

ah se eu só em recuperação ficara solta
em sonhos presa em gotas brancas folhas

junto a outras também desencontradas
ovelhas de um rebanho em torno ao sono

então a deus e ao consolo lá estavam irmãs
ferinas nossas pastoras inclinando sobre nós –

e nos perguntávamos a criptografia
humano: diga-me em grau de um a dez

quão grande é tua dor? – nem houvera limite
algum ali em vista que nos pudesse abrir

de volta das profundezas e do pós-narcótico
despertar – ficaríamos bem próximos a este

eu de outras ovelhas quase indistinguível
que pastam ao seu lado na sala de recuperação

ah da sam barem ostala na intenzivnoj
izgubljena u snovima privezana kapima ispod bijelih

plahti pored drugih koji se također nisu našli
stado ovaca blizu sna još blizu

boga i utjehe bile su tu velike sestrinske životinje
naši pastiri koji se meko naginju nad nas –

a jedni smo drugima predstavljali brojčanu zagonetku
čovjek: na skali od jedan do deset reci

koliko je velik tvoj bol? – i da nema
granice na vidiku koja bi nas mogla objasniti

iz dubine ponovo iz postnarkotičkog
šmrcanja – ostali bismo posve blizu tog

ja od drugih ovaca jedva raspoznatljivo
koje ovdje pasu pored sebe na intenzivnoj