Donata Berra

Στο λιμάνι, ένα

Μπρος στο απάνεμο κύμα, μπλεγμένος
σε θηλιές και σ' αγκίστρια, χαμένος
τα ακρωτήρια κοιτώ, και τα πάθη:
χωρίς να σαλεύω προσμένω να σκιρτήσει το δίχτυ.

Στο λιμάνι, δύο

Χωρίς σκοπό προφανή
σαν το κύμα που σπάζει

μα με πλήξη εμφανή
μια και δεν μιλάνε για κείνη

η ωραία γυναίκα
μέσα στο μπαρ το σκοτεινό

με του τσιγάρου παιχνιδίζει
τον γαλάζιο καπνό.

In the harbor, one

Close to the shelter of the wave, entangled
in the mesh of the net, lost
in the endless glance he loses his passion:
standing still, waiting for the fish traps to lower.

In the harbor, two

Without any apparent purpose
like the surf rolling slowly

but with visible annoyance
at the sentences that are not about her

the beautiful woman is
sitting in the bar Blue Mare

curling the pale blue smoke
of the cigarette.

Au port, un

Au fil de l’onde, pris
dans les mailles du filet, perdu
le regard au finistère, et les passions:
ferme, attendant que tombent les nasses

Au port, deux

Sans but apparent
comme le lent ressac

mais avec gêne visible
pour les phrases qui ne la concernent pas
la belle femme
est assise au bar Bleue Mer

en tortillant la céleste
fumée de la cigarette.

Am  Hafen, eins

Ganz nahe der Welle, verfangen
in den Maschen des Netzes, verfallen
dem Blick ans Weltenende und verloren die Leidenschaften:
reglos, in Erwartung, dass sich die Reusen senken.

Am  Hafen, zwei

Ohne erkennbare Absicht
wie die langsame Brandung,

aber mit sichtbarem Verdruss
über die Stimmen, die sie nichts angehen,

sitzt die schöne Frau
in der Blu-Mare-Bar

lässt den bläulichen
Rauch der Zigarette schlängeln.