Jelica Novaković 
Translator

on Lyrikline: 12 poems translated

from: dutch to: serbian

Original

Translation

snelheid traagheid

dutch | Rozalie Hirs

‘s nachts ontstaan de autodeur dichtslaan overdag tevoorschijn
komen alsof het niets is de stad in rijden met grijze rusteloze

wolken van regen glimmende straten uitspreken dan thuiskomen
in een flits ongewone vormen blinkend in het alledaagse

een toestand van vervoeren daar liggen rotsen onzichtbaar
tijdens vloed voor de wereld boven water en de spiegel

geeft omstandigheden die verdwijnen het andere benoemen
of dezelfde namen vinden op steeds dezelfde andere wijze

© Rozalie Hirs
from: Geluksbrenger
Amsterdam: Querido, 2008
ISBN: 978-90-214-3503-9
Audio production: Haus für Poesie, 2018

brzovitost sporost

serbian

nastajanje noću lupanje vratima od kola preko dana pojavljivanje
kao da to nije ništa vožnja u grad sa sivim nespokojnim

oblacima izgovaranje od kiše sjajnih ulica zatim pristizanje kući
u magnovenju neobične forme što svetlucaju u svakodnevici

stanje ushićenosti tamo leže hridi nevidljive
tokom plime za svet iznad vode a ogledalo

pruža okolnosti što nestaju imenuju ono drugo
ili pronalaze ista imena na uvek isti drugačiji način

Prevela na srpski Jelica Novaković

* [de dag rolt de straat op]

dutch | Rozalie Hirs

de dag rolt de straat op
vanuit een diepte waar ik niets van weet
rolt de dag de straat op die ik diepte noem
want zo heet de dag vandaag: een diepte is als jij
haar weet te vinden in het onderhavige
onderzoek ritselen wij maar wat met papieren

nemen het op voor elkaars vermogen
te zien in het donker of de oever slaapt
als de eb een eind weg vandaag
de weg bewondert steeds anders bevolkt
en we de horizon naar ons toe halen –
een rode draad met flonkeringen

verschoppelingen van de schaduw
tot het asfalt onze voeten verbrandt
het vuur opgooit uit ons zweet
het lijf bestuurt als ware het een vrucht
op het wegdek uitgespuugd en geen vogel
echt geen een vogel opvliegt

met het verwisselen van de gedachte
vraagt de mond om niets
bemint de mond bevindt de groet zich
in onuitgesproken millimeesterlijk
benaderde zichtbaarheid van dit en dat
van wat en hoe de dingen zijn

het bloed blijft maar vragen stijgt
in het blozen een langskomende trein
schuift zich tussen nieuwbouw en leegte in mist
ons berovend van zicht op een vlieger
met een staart vol gekleurd licht
van goud misschien – misschien ook niet

© Rozalie Hirs
from: Geluksbrenger
Amsterdam: Querido, 2008
ISBN: 978-90-214-3503-9
Audio production: Haus für Poesie, 2018

* [dan se iskotrlja na ulicu]

serbian

dan se iskotrlja na ulicu
iz dubine o kojoj ništa ne znam
dan se iskotrlja na ulicu što nazivam dubinom
jer tako se danas zove dan: dubina je ako
umeš da je nađeš u dotičnom
istraživanju šuškamo malo papirima

zalažemo se za našu sposobnost
da vidimo u mraku da li obala spava
kad oseka se udaljena danas
divi putu stalno ga drukčije nastanujući
a mi privlačimo obzorje sebi –
crvenu nit sa šljokicama

izgnanici senke
dok nam asfalt prži stopala
raspiruje nam vatru iz znoja
upravlja nam telom kao da je plod
ispljunut na kolovoz a nema ptice
niti jedne ptice da uzleti

brkanjem misli
usta ništa ne traže
usta ljube pozdrav se nalazi
u neizrecivo milimajstorski
procenjenoj vidljivosti ovog i onog
suštine i kakvoće stvari

krv i dalje iska voz u
prolazu propinje se u rumenilu
probija se između novogradnje i praznine u magli
prečeći nam pogled na zmaja
sa repom punim obojenog svetla
od zlata možda – možda i ne

Prevela na srpski Jelica Novaković

in één adem

dutch | Rozalie Hirs

buigt wat ruimte mijn richting uit speelt de wind rond de wereld met de keerkring een licht op beschilderde muren veranderend geluid het vertrek met schaduwen boven tafel en uitzicht de sterren het strand verwacht brekend handelende golven een zon te kiezen waar luister ik naar uit aarde reisvaardig gemaakte steen geeft laag voor laagtijd blootgelegde fossielen en diepere graven zijn er wereldreizen voor nodig om onze kleinste deeltjes in beweging te zetten

© Rozalie Hirs
from: Geluksbrenger
Amsterdam: Querido, 2008
ISBN: 978-90-214-3503-9
Audio production: Haus für Poesie, 2018

u jednom dahu

serbian

kad prostor se povija u mom pravcu vetar se oko sveta poigrava obratnicom svetlošću po oslikanim zidovima promenljivim zvukom soba sa senkama iznad stola i pogledom zvezdama plaža očekuje lomljenje i mlevenje talasa biranje sunca šta ja to slušam od zemlje za put pripremljeni kamen sloj po sloj razotkriva vreme fosile i dublje grobove jesu li putovanja oko sveta neophodna da se naši najmanji delići stave u pokret

Prevela na srpski Jelica Novaković

tuimelaar

dutch | Rozalie Hirs

gelukkige hoedanigheid van onder de zeespiegel verblijven
of boven de wolken een stoffige veer de vogel vinden alles

verandert in de schemering verdwijnen opmerkingen
van de regen zinderende zon het gewicht de dingen meer

of minder is dat wat we leven noemen kleine witte bloemen
die tussen stenen groeien er genoeg herinnering voor een stroom

van dingen is samengebald tot een moment met dit beeld
of gevoel het gras dat wuift het riet zingt en water ruist alleen

in de taal van vogels of walvissen en stroomt net zo lang
als de lucht om bomen zich verliest in tijd en levens

in herinneringen onuitgenodigde feiten in aanwezigheid
van walvissen en vogels door het water gladgemaakte kiezels

kleuren waar het naartoe gaat dat je leeft en weet je verstrijkt
als alle betekenis op den duur je bewustzijn een korte zomer

© Rozalie Hirs
from: Geluksbrenger
Amsterdam: Querido, 2008
ISBN: 978-90-214-3503-9.
Audio production: Haus für Poesie, 2018

kljunasti delfin

serbian

srećno svojstvo bitisanja pod površinom mora
ili pronalaženje ptice prašnjavog pera iznad oblaka sve

se menja u sutonu nestaju primedbe
kiše treperavog sunca težina stvari manje

ili više to nazivamo životom malo belo cveće
raste između kamenja dovoljno sećanja za bujicu

stvari zgusnuto je u tren sa ovom slikom
ili osećajem trava što leluja trska peva i voda žubori samo

u jeziku ptica i kitova i teče taman koliko treba
vazduhu da se okolo drveća izgubi u vremenu a životi

u sećanjima nepozvane činjenice u prisustvu
kitova i ptica izglačani beluci

boje kojima se teži znajući da živiš i znaš da prolaziš
kao svako značenje s vremenom ti je svest kratko leto

Prevod na srpski Jelica Novaković

WEST-VLAANDEREN

dutch | Hugo Claus

Dun lied donkere draad
land als een laken
dat zinkt.

Lenteland van hoeven en melk
en kinderen van wilgehout.

Koorts en zomerland wanneer de zon
haar jongen in het koren maakt.

Blonde omheining
met de doofstomme boeren bij de dode haarden
die bidden 'Dat God ons vergeve voor
wat hij ons heeft aangedaan'.

Met de vissers die op hun boten branden
met de gevlekte dieren de schuimbekkende vrouwen
die zinken.

Land, gij breekt mij aan. Mijn ogen zijn scherven.
Ik in Ithaka met gaten in mijn vel,
ik leen uw lucht in mijn woorden.
Uw struiken uw linden schuilen in mijn taal.

Mijn letters zijn: West-Vlaanderen duin en polder.

Ik verdrink in u,
land. gij wordt een gong in mijn schedel en soms
later in de havens
een kinkhoorn: mei en kever. duistere lichte
aarde.

© De Bezige Bij & Hugo Claus
from: Gedichten 1948-1993
Amsterdam: De Bezige Bij, 1994
Audio production: Het Beschrijf, 2004

ZAPADNA FLANDRIJA

serbian

Lake pesme tamna niti
Toneš zemljo
Kao belo platno

Zemljo prolećna sa mlekom i stajama
I decom od vrbinog drveta

Zemljo groznice i leta kad se sunce
Među klasjem koti

Svetli plotu
Kraj mrtvih ognjišta i nemuštih paora
Što se mole »Da nam Bog oprosti
Ono što nam učini«

Kraj ribara što bukte u čamcima
Kraj pirgavog zverinja i kiptećih ženskinja
Što tonu

Zemljo što me kršiši u očima mi srča
Ja u Itaki olinjalog krzna
Svojim rečima zajmim od tvog neba
U govoru mi se skriva tvoje žbunje tvoja lipa

Slova su mi: Zapadne Flandrije dine i polderi

Davim se u tebi
Zemljo što bat si mi pod lobanjom
a u lučko veče
katkad školjka: majska koka Mračna laka
Zemljo

Prevela Jelica Novaković

Oude meisjes 5

dutch | Jozef Deleu

Zijn ze ons leeg
nabijer dan gevuld?

Zijn ze ons ziek
nabijer dan gezond?

Zijn ze ons dood
nabijer dan levend?

...

Wij kijken verlegen in het rond.

© Van Halewyck
from: De jager heeft een zoon
Leuven: Van Halewyck, 1995
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007

Stare Cure 5

serbian

Jesu li nam prazne
bliže nego pune?

Jesu li nam bolne
bliže nego zdrave?

Jesu li nam mrtve
bliže nego žive?

...

Zveramo sa stidom
oko sebe.

From: De jager heeft een zoon / Lovac ima sina. Poëzie / Poezija.
Beograd: GAD, 1996
Translation: Jelica Novaković.

Oude meisjes 4

dutch | Jozef Deleu

Zij verliezen
woorden.
Een voor een
ontvallen hen
de bladeren
van hun boom.

Zij sprokkelen
letters
happen
naar adem
struikelen
over de dorpel
van hun mond.

© Van Halewyck
from: De jager heeft een zoon
Leuven: Van Halewyck, 1995
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007

Stare Cure 4

serbian

One gube
reči.
Jedno po jedno
otpada im
lišće
s drveta.

Sakupljaju
slova
hvataju
vazduh
padaju
preko praga
svojih usta.

From: De jager heeft een zoon / Lovac ima sina. Poëzie / Poezija.
Beograd: GAD, 1996
Translation: Jelica Novaković.

Oude meisjes 3

dutch | Jozef Deleu

Hun dunne haren
waaien uit.
De vragen drijven
boven.

Wat gisteren
nog leefde dooft
in diepe kassen
uit.

De stilte
zij geloofd.

© Van Halewyck
from: De jager heeft een zoon
Leuven: Van Halewyck, 1995
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007

Stare Cure 3

serbian

Njihova tanka kosa
leluja.
Izranjaju
pitanja.

Što je juče
još živelo gasne
u dubokim
dupljama.

Tišina
neka je hvaljena.

From: De jager heeft een zoon / Lovac ima sina. Poëzie / Poezija.
Beograd: GAD, 1996
Translation: Jelica Novaković.

Oude meisjes 2

dutch | Jozef Deleu

De slaap is hun liever
dan een oorlog op teevee.
Ze maakten er twee
aan den lijve mee.

Ze praten omstandig
met doden die zij kenden.
Ze houden niet veel
van verfilmde ellende.

De moed zinkt ons in de schoenen
bij ieder bezoek.

© Van Halewyck
from: De jager heeft een zoon
Leuven: Van Halewyck, 1995
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007

Stare Cure 2

serbian

San im je draži
od rata sa ekrana.
I same su po dva
preturile preko glava.

S mrtvim znancima
opširno pričaju.
Za filmovanu bedu
nimalo ne haju.

Kod svake nam posete hrabrost
silazi u pete.

From: De jager heeft een zoon / Lovac ima sina. Poëzie / Poezija.
Beograd: GAD, 1996
Translation: Jelica Novaković.

Oude meisjes 1

dutch | Jozef Deleu

Nu gaan ze sterven.
Een voor een
gaan ze nu dood.

Wie zal hun dromen
erven, wie
hun woorden

wie hun nood?

© Van Halewyck
from: De jager heeft een zoon
Leuven: Van Halewyck, 1995
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007

Stare Cure 1

serbian

Počeće da umiru.
Smrt će da sustigne
jednu po jednu.

Ko će naslediti
njihove snove,
ko reči

ko nevolju?

From: De jager heeft een zoon / Lovac ima sina. Poëzie / Poezija.
Beograd: GAD, 1996
Translation: Jelica Novaković.

Lichtervelde

dutch | Jozef Deleu

Het leven het zegt hem wel wat
die kleine chaos
die groeit naar het licht
dat soortelijk gewicht
van de dagen dat toeneemt
met de nachten niet radeloos
of hopeloos maar vol verwachten
het stoort hem niet
evenmin als de geliefden
voor het raam van de trein
in het station van Lichtervelde.

Hij draagt de schetsen
van zijn kleine waarheid mee
ze maken het verschil uit
tussen de chaos-rok van de nieuwe vrouw
en de plastic zak op het hoofd
van de man die de regen trotseert
niets is tenslotte niet nieuw
want alles geschiedt voor het eerst
zijn moeder die sterft
en de rafels van haar woorden
wapperend in zijn hoofd.

© Van Halewyck/Meulenhoff
from: Hazen troepen samen
Leuven/Amsterdam: Van Halewyck, 2000
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007

Stanica Lihtervelde

serbian

Život za njega ima neke čari
taj mali haos
što raste u susret svetlosti
ta specifična masa
dana što narasta
sa noćima ne očajno
il' beznadežno već puna iščekivanja
njemu to ne smeta
kao ni ljubavnicima
uz prozor voza
na stanici Lihtervelde.

Sa sobom nosi skice
svoje male istine
one nadilaze razliku
između haos-suknje nove žene
i plastične kese na glavi
čoveka što prkosi kiši
nema naime ničeg što nije novo
jer sve se dešava po prvi put
njegova majka što umire
i krpice njenih reči
što mu vijore u glavi.

From: Hazen troepen samen / Sabor zečeva Poëzie / Poezija.
Beograd: GAD, 2001
Translation: Jelica Novaković.

DE MOEDER

dutch | Hugo Claus

Ik ben niet, ik ben niet dan in uw aarde.
Toen gij schreeuwde en uw vel beefde
Vatten mijn beenderen vuur.

(Mijn moeder, gevangen in haar vel,  
Verandert naar de maat der jaren.

Haar oog is licht, ontsnapt aan de drift
Der jaren door mij aan te zien en mij
Haar blijde zoon te noemen.

Zij was geen stenen bed, geen dierenkoorts,  
Haar gewrichten waren jonge katten,

Maar onvergeeflijk blijft mijn huid voor haar  
En onbeweeglijk zijn de krekels in mijn stem.

'Je bent mij ontgroeid,' zegt zij traag mijn
Vaders voeten wassend, en zij zwijgt
als een vrouw zonder mond.)

Toen uw vel schreeuwde vatten mijn beenderen vuur.
Gij legde mij neder, nooit kan ik dit beeld herdragen,
Ik was de genode maar de dodende gast.

En nu, later, mannelijk word ik u vreemd.  
Gij ziet mij naar u komen, gij denkt: 'Hij is  
De zomer, hij maakt mijn vlees en houdt
De honden in mij wakker.'

Terwijl gij elke dag te sterven staat, niet met mij
Samen, ben ik niet, ben ik niet dan in uw aarde.
In mij vergaat uw leven wentelend, gij keert  
Niet naar mij terug. van u herstel ik niet.

© De Bezige Bij & Hugo Claus
from: Gedichten 1948-1993
Amsterdam: De Bezige Bij, 1994
Audio production: Het Beschrijf, 2004

Mati

serbian

Nije me, nije me nego u tvom tlu.
Kad si vrištala i koža ti drhtala
Kosti se moje zapališe.

(Moja mati, što iz svoje kože ne može,
Menja se po taktu godina.

Oko joj je svetlo, uteklo strasti
godina tako što me je gledala i zvala
Svojim srećnim sinom.

Nije bila kamena postelja, zverinja groznica,
zglobovi joj behu mlade mačke,

Al' neoprostiva osta moja put za nju
i nepomični su mi zrikavci u glasu.

"Prerastao si me", kaže sporo
Perući mom ocu noge, i ćuti
Kao žena bez ustiju.)

Kad ti je koža vrištala, moje se kosti zapališe.
Ti me polegnu, nikad više da vratim tu sliku,
Bio sam zvani al' pogubni gost.

A sad, kasnije, muževan, postajem ti tuđ.
Vidiš gde ti stižem, misliš: "On je
Leto, on čini moje telo i pse
U meni drži budnim."

I dok svakim danom umireš pomalo, ne sa mnom
zajedno, mene nije, mene nije nego u tvom tlu.
U meni ti život kružno gasne, vratiti se
Nećeš meni, ja od tebe neću ozdraviti.

Prevela Jelica Novaković