Francisco Carrasquer
Translator
on Lyrikline: 3 poems translated
from: dutch to: spanish
Original
Translation
Tien gedichten van de eenzaamheid X - Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
dutch | Hugues C. Pernath
Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
Geen lichaam kan ooit het mijne voelen
Geen ander oor mijn verwarring, mijn onrust
In de sprakeloze plaag van de taal.
Dagelijks en dodelijker verkrampt mijn wereld
In de vreselijke vertakkingen van de pijn.
Ik heb het laatste boek gedragen, van rechts naar links
En met al mijn tekortkomingen veroordeel ik
Wie verbrandt en wie poogt door de leugen.
Want anders niets dan de nederigheid
Dan het voltrekken van de twijfel,
Want anders niets heeft ons bepaald.
Ik laat het licht de duisternis herhalen,
Herrijzen uit de roemloze rust van de rots
En terwijl het schrale water uit de wonden sijpelt
Beluistert de nakende nacht mijn schroevend hart.
Geen entstof heeft mij veranderd
Geen vrijgevig verleden mij bedwelmd. Geen smeulen.
Zoveel werd gescheiden, zoveel kwam terecht.
Ik bemin, ik schrijf en onderga de vriendschap
Maar als een metselaar, vrij en ommuurd
Voltooi ik de tempel waarvan de laatste hoeksteen
Mijn einde zal betekenen. En met datzelfde woord
Al mijn liefde verwoordend, leef ik verder
In de gesel van die zonnetekens waartoe ik behoor.
Tielt/Amsterdam: Atlas, 2004
Audio production: VRT - Flemish Radio- and Television Network (www.vrt.be)
No estoy triste
spanish
No estoy triste, no hay ternura que me cale
Ni cuerpo que sienta el mío,
Ni oído, ni confusión, ni inquietud
En la inefable plaga de la lengua.
A diario y cada vez más mortíferamente se me encoge
Mi mundo entre las ramificaciones del dolor horrendo.
A diestra y siniestra he ido llevando el libro ultimo
Y, aún con todas mis limitaciones, yo anatematizo
A todo el que se quema y se empeña en ir mintiendo.
Porque no otra cosa que la humildad,
Que el consumar el acto de la duda.
No otra cosa, digo, nos ha condicionado.
Yo hago que la luz repita las tinieblas
Y resucite la quietud sin gloria de la roca :
Mientras se filtra el tenue hilillo de aqua en las heridas
Escucha la noche desnudándose y mi corazón que se atornilla.
No me ha provocado mutación injerto alguno
Ni liberal pasado me ha embriagado; mi rescoldo ninguno
Se ha escindido en mi tanto, ni tanto se ha cumplido.
Amo, escribo y soporto la amistad :
Pero como albañil, tan libre como enmurallado.
Voy rematando el templo cuya piedra angular última
Será mi fin. Si bien, aún con la misma palabra
Que expresa todo mi amor, siga viviendo …
Al azote expuesto de esos signos solares a los que pertenezco.
From: Poesía contemporánea en lengua neerlandesa, Stichting Ons Erfdeel, 1995.
De arme en de rijke dagen IV
dutch | Richard Minne
De wereld is een fluit met zooveel duizend monden.
En elkeen blaast zijn lied. En ’t maakt een droef geluid
waarin ik niets van eigen klank heb weergevonden.
En gij? Misschien hebt ge ook getikt aan meenge ruit
en werd ge als ik weer feestelijk wandelen gezonden.
Nochtans: ik heb gedroomd, gehoopt; en ik droeg boete.
‘k Zag de Alpen, Vlaanderen en Straatsburg aan den Rijn.
Ik heb bemind. Ik sloeg de trommel in veel stoeten.
Ik pluisde in boeken die vol oude wijsheid zijn.
Ik heb gezocht, zoo ’t kan, met handen en met voeten.
En ’t slot? Ik hield daaruit als onontvreemdbaar deel
den troost van ’t eigen lied, wanneer ik stil gezeten,
des avonds, op den hoogen berm een wijsje speel,
niet voor ’t heelal en de eeuwigheid, maar slechts voor ’t heden.
Dat maakt me een blijden dag te meer. En dat is veel.
Amsterdam: Van Oorschot, 2006
Audio production: VRT - Flemish Radio- and Television Network (www.vrt.be)
Días pobres y ricos IV
spanish
El mundo es una flauta con miles de boquillas.
Cada cual toca su aire. En esta barahúnda
no he podido encontrar ningún sonido mío.
¿Y tú? ¿También has repicado en muchos vidrios
y te has mandado al cuerno, como yo, sin ira?
Pero caro he pagado el sonar y esperar.
Sí, he visto ya los Alpel, Flandes y la Renania.
He amado. He batido el tambor en muchas bandas.
Me he desojado en libros de antiguo buen pensar.
Y con manos y pies he buscado sin pausa.
Pero, en resumen, ¿qué ? De mi canto sólo me consuela
la musiquilla que tocaba, quedo,
de noche, en la alta berma. ¿Por el Universo ?
Ni por la eternidad : sino para hoy, aquí en la tierra.
Y así me he dado un día alegre más. Ya es mucho eso.
From : Antologia de la poesia neerlandesa moderna, El Bardo, Barcelona, 1971.
Genealogie
dutch | Jos De Haes
Tussen twee heuvelen van Brabant in
is de geschiedenis tot grond verteerd.
Geen steen, geen korrel of hij draagt een zin,
een hand, een hart heeft zich aan hem bezeerd.
Harten, handen, die ‘k ben en die ‘k bemin,
lijfeigenen die anders lijf begeert,
hoe lang hebt gij gewroet, om wiens gewin
zijt gij in zonde en armoe gecrepeerd!
Want uw geschiedenis ben ik… De grond
en ik zijn al wat rest in deze stond,
twee zuren die elkaar benaderen.
Zij prikken de papillen in mijn mond,
zij zetten ’t virus in mijn aderen,
o stalmeiden en dronkaards, vaderen.
Tielt/Amsterdam: Atlas, 2004
Audio production: VRT - Flemish Radio- and Television Network (www.vrt.be)
Genealogia
spanish
Entre las dos colinas del Brabante
se ha hecho toda la historia y consumado.
No hay piedra o grano ya significante
y mano y corazón se le han dañado.
Corazones y manos que soy y amo :
vasallos que quisieran otro feudo.
Cuánto tiempo de afán sin más provecho
que el de morir pobrete y en pecado.
Porque yo soy tu historia… Que la tierra
y yo somos lo único salvado :
dos ácidos que entrambos ya se acercan,
que irritan las papilas de mi lengua
y trasmiten el virus a mis venas,
¡oh vaqueras y beodos heredados !
From: Antologia de la poesia neerlandesa moderna, El Bardo, Barcelona, 1971.