Zhang Fenling 

Translator

alnımda biriktirdim suyun tadını
uzun yollardan döndüm
korkarım, ellerim titrer
ürkerim, geceye denk düşeceğim
bakışlarım dört yönlü
her yanım titrek
bir yağmurun kendine seslenmesiyim

utanmaya, sıkılmaya gerek yok
söylenecek sözüm var
bağırtım bir şeyleri yıkabilir

ben soluğu solgun
bin sessizlik ortağı
her şeyden yana
her şeye merkez
iletli, klinik kayıtlı, hasta
hainim, aptalım, sizim
mecburum yaşamaya

- ben genç şair
şiir getirmiştim de

ekim 1984

hep soruyorum
bir insanın kaç hayat hikayesi vardır
ve yalan onları hangisidir

unutup yıllarca sıcak kalan duyguları
nasıldır bir şehri yeniden düşünmek
denizin kızarmasını
işkencede kaybolanları
kazıklı yolları
başka ve aynı olan kimliğimizi

şehir yıkılrken üstümüze
tüm cadedleri ve sokaklarıyla
yutarken alışkınlıklar insanı
ve değişirken sokak adları
kim güvenir büyüye
su falına, vadeli mevduata

tabii ki yalnız kendime inanıyorum
inançların en değişmez olanına
jestler ve bakışlarla oluşan dile
on emrin sonuncusuna

kamuya ilişkin ehliyetim yok
kollarım arkadan bağlı
uydurma aşklar ve mutlu evlilikler
bana yakışır

hayatın sakin sularında beklerken
müdür çocukları nasıl sınıf geçer
budur benim merakım
burnumu karıştırmak
ve doktorculuk oynamak

yanılmadınız, çoktandır yalnızım

mayıs 1989

sanki her şey önceden yaşanmıştı
daha geçmeden biliyorduk bu yolları
söylenecek tüm sözler zaten yazılmıştı
soğuyan cesetlerimiz mutsuz olacaktı

küçük hayat parçaları ve önemsiz ayrıntılar
bilgimiz dahilindeydi
ama hiçbir  şeyi değiştiremezdik
bu hayat böyle bitecekti

her kâbus sonrası, sakinleşmeyi beklerken
tek bir cümle vardı sarılacağımız
"Ateş yiyen çocuklar
yirmisine varmadan ölürler"

Haziran 1990

bu şehrin koynunda süzülen benim
çığlığım kırbaçlayan geceyi
tükenmeyen, kırılmayan

neden hep sedef kakmalı bıçaklar
neden derviş ahı gibi bir bordo gül
neden gümbür gümbür süzülüşü dudaktan

evet biliyorum siz de düşkünsünüz maviye
biliyorum bordo gül kanı anımsattı
soldu çiçeği şarkınızın

ama nasıl söylemeli
bu şehrin koynunda süzülen benim
ister kan olur otururum gözlerinize
ister kör kurşun sokaklarda

bu şehrin koynunda süzülen benim
ne kadar gizleseniz de adımı mektuplarda
tüm fotoğraflarda varım
bir ucu kırık biraz mahzun

çünkü bu şehrin koynunda süzülen benim
benim kuyruklarda sizi bekleyen
her an her yerden çıkan
karanlık köşelerde
gecenin içinde
ve her kapının ardında
benim sizi bekleyen

aralık 1981