Olga Krijtová 
Translator

on Lyrikline: 2 poems translated

from: dutch to: czech

Original

Translation

YARDBIRD

dutch | Roland Jooris

( I )

ik zou die avondlijke
merel in mijn tuin op
een tak in een gedicht
willen zetten, maar waarom
zou ik, hij zit per slot
van rekening daar waar
hij zitten moet: in een
gedicht daarbuiten.


(II)

dank u wel, gewoon
applaus is voldoende,
zo wimpelde yardbird
charlie laaiende ovaties
af

en ook die merel
in mijn tuin heeft
na een meeslepende solo
aan wat gemijmer
genoeg

bij het minste handgeklap
ritst hij het donker
in

from: Bloemlezing uit de poëzie van Roland Jooris
Gent: Poëziecentrum, 1997
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007.

Yardbird

czech

1
rád bych toho večerního
kosa na zahradĕ
usadil na vĕtev své
básnĕ, ale proč
bych to dĕlal, sedí
koneckonců tam
co má: ve
venkovní basin.


2
dĕkuji, obyčejný
aplaus stači,
tak vykáže yardbird
Charlie bouřlivé ovace
ven

a stejnĕ tak kosovi
u mĕ na zahradĕ
po strhujícím sólu
ta trocha podumání
stačí

při nejmenšim zatleskání
odfrčí to tmy
pryč

Translation : Olga Krijtová
From : Současní básníci z Nizozemska a Flander, Stichting Ons Erfdeel, 1999.

Tien gedichten van de eenzaamheid X - Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan

dutch | Hugues C. Pernath

Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
Geen lichaam kan ooit het mijne voelen
Geen ander oor mijn verwarring, mijn onrust
In de sprakeloze plaag van de taal.
Dagelijks en dodelijker verkrampt mijn wereld
In de vreselijke vertakkingen van de pijn.
Ik heb het laatste boek gedragen, van rechts naar links
En met al mijn tekortkomingen veroordeel ik
Wie verbrandt en wie poogt door de leugen.

Want anders niets dan de nederigheid
Dan het voltrekken van de twijfel,
Want anders niets heeft ons bepaald.
Ik laat het licht de duisternis herhalen,
Herrijzen uit de roemloze rust van de rots
En terwijl het schrale water uit de wonden sijpelt
Beluistert de nakende nacht mijn schroevend hart.

Geen entstof heeft mij veranderd
Geen vrijgevig verleden mij bedwelmd. Geen smeulen.
Zoveel werd gescheiden, zoveel kwam terecht.
Ik bemin, ik schrijf en onderga de vriendschap
Maar als een metselaar, vrij en ommuurd
Voltooi ik de tempel waarvan de laatste hoeksteen
Mijn einde zal betekenen. En met datzelfde woord
Al mijn liefde verwoordend, leef ik verder
In de gesel van die zonnetekens waartoe ik behoor.

from: Gedichten
Tielt/Amsterdam: Atlas, 2004
Audio production: VRT - Flemish Radio- and Television Network (www.vrt.be)

Netruchlím, nevábí mĕ žádná nĕ

czech

Netruchlím, nevábí mĕ žádná nĕha
Žádné tĕlo už nepocítí to moje
Žádné ucho mé zmatky, můj neklid
V nevýslovném soužení jazyka.
Dennĕ a smrtelnĕji se scvrkává můj svĕt
V strašném rozvĕtvení bolesti.
Nosil jsem poslední knihu, zprava doleva
A se všemi svými nedostatky odsuzuji
Toho kdo pálí a usiluje lží.

Nebot’ jinak nic než pokora
Než dovršování pochybností,
Nebot’ jinak nic nás neurčilo.
Nechávám svĕtlo opakovat tmu
Povstat z neslavného klidu skály
A zatímco z ran kane sporá voda
Naslouchá nastupující noc mému stísnĕnému srdci.

Nezmĕnila mĕ žádná očkovací látka
Neobludila žádná štĕdrá minulost. Žadné doutnání.
Tolik odloučeného, tolik dobře došlo.
Miluji, píší a podstupuji přátelství
Ale jako zednář, svobodný a obezdĕný
Dokončuji chrám jehož poslední úhelný kámen
Bude znamenat můj konec. A týmž slovem
Vyslovuji veškerou svou lásku, žiju dál
Pod bičem slunečních znamení k nimž patřm.

Translation: Olga Krijtová
From: Současní básníci z Nizozemska a Flander, Stichting Ons Erfdeel, 1999.