Без сеуште да ја познаат светската болка
Но веќе насетувајќи го стинежот на светот
И со страв од неговата непрегледна ноќ
Со чисти солзи плачат децата

И возрасните веќе на крајот од животот
Без да сфатат зошто пораснале
Во тркот на времето начекувајќи минута
Плачат со темни и тешки солзи

А сепак сите на различен начин плачат
Нечиј плач е монета за поткусурување
А кај други дури и солзите им се злато
И си ги собираат во посебно чекмеже

Гледајќи ги луѓето и ангелите плачат
И солзите им се снегулки во Божиќна вечер
А во обични денови им се задача
Да го одржуваат нивото на светскиот океан