Fotosynteesi

Mitä jos yksinäisyys alkaa kielestä, pimeys valosta, ja iiris
on auringon valkoinen valhe. Vuoto, joka alkaa A:sta.

Paljon valoa mahtuu tähän syliin, tiedä miten sitä pitelisi
ettei valuisi hukkaan, kerisi itseään rullalle. Katso, se on

kytketty seiniin ja kattoihin, siltojen alle ja lyhtypylväisiin:
uniemme fotosynteeseihin, missä aika tallentuu ja
                                paljastaa pimeytemme säikyt airot.

Katso suljetut silmät, aavista mykkyys, aavista suun hiljaisuus
äänen soittorasiassa, jouset tähtijärjestelmän yllä. Sano oi.

Sano oi miten pimeitä huoneita me olemmekaan.

Mitä jos yksinäisyys alkaa kielestä, valo pimeydestä, ja iiris
on auringon valkoinen valhe. Vuoto, joka alkaa A:sta.

Siitä aukosta kieli pyrkii sisään, ja kun taas varastamme
valoa laitteeseen, olemme jo askeleen verran Toisaalla.

© Kaisa Ijäs
From: Siskot, veljet
Helsinki: Teos, 2009
Audio production: Petri Hellgren, Kirjasto 10

Fotosynteza

A może samotność zaczyna się od języka, ciemność od światła, a tęczówka
to białe kłamstwo słońca. Przeciek, który zaczyna się od A.

Te objęcia zmieszczą dużo światła, tylko jak je chwycić
żeby się nie rozlało, nie zwinęło w rulon. Zobacz,

podłączono je do ścian i sufitów, pod mostami i do latarnianych słupów:
do fotosyntezy naszych snów, gdzie czas nagrywa się i odsłania
                                                                 płochliwe wiosła naszej ciemności.

Patrz zamkniętymi oczyma, przeczuj niemotę, przeczuj milczenie ust
w pozytywce głosu, smyczki nad wielokrotną gwiazdą. Powiedz ach.

Powiedz ach jakie z nas ciemne pokoje.

A może samotność zaczyna się od języka, ciemność od światła, a tęczówka
to białe kłamstwo słońca. Przeciek, który zaczyna się od A.

Przez tę szparę wpycha się do środka język, a kiedy znów nalać
kradzionego światła do maszyny, będziemy już o krok Gdzie Indziej

Przekład: Łukasz Sommer