Hendrik Lindepuu
estonian
Zdarzenie
Niebo, ziemia, poranek,
godzina ósma piętnaście.
Spokój i cisza
w pożółkłych trawach sawanny.
W oddali hebanowiec
o liściach zawsze zielonych
i rozłożystych korzeniach.
Wtem jakieś zakłócenie błogiego bezruchu.
Dwie chcące żyć istoty zerwane do biegu.
To antylopa w gwałtownej ucieczce,
a za nią lwica zziajana i głodna.
Szanse ich obu są chwilowo równe.
Pewną nawet przewagę ma uciekająca.
I gdyby nie ten korzeń,
co sterczy spod ziemi,
gdyby nie to potknięcie
jednego z czterech kopytek,
gdyby nie ćwierć sekundy
zachwianego rytmu,
z czego korzysta lwica
jednym długim skokiem –
Na pytanie kto winien,
nic, tylko milczenie.
Niewinne niebo, circulus coelestis.
Niewinna terra nutrix, ziemia żywicielka.
Niewinny tempus fugitivum, czas.
Niewinna antylopa, gazella dorcas.
Niewinna lwica, leo massaicus.
Niewinny hebanowiec, diospyros mespiliformis.
I obserwator z lornetką przy oczach,
w takich, jak ten, przypadkach
homo sapiens innocens.
From: Dwukropek
Kraków: Wydawnictwo a5, 2005
Audio production: Wydawnictwo a5/Program Trzeci Polskiego Radia "Trójka"
Juhtum
Taevas, maa, hommik,
kell on kaheksa viisteist.
Rahu ja vaikus
savanni kolletanud rohus.
Kaugemal eebenipuu
veel roheliste lehtedega
ja laia juurestikuga.
Järsku laguneb vaikelu.
Kaks elada tahtvat olendit jooksevad.
Antiloop meeletus põgenemises,
tema järel emalõvi, väsinud ja näljane.
Nende šansid on hetkel võrdsed.
Teatud eelis on isegi põgenejal.
Ja kui mitte see puujuur,
mis tolkneb mulla alt,
kui mitte komistamine ühe jalaga neljast.
Kui mitte veerand sekundiks
kaotatud rütm,
mille kasutab ära emalõvi
ühe pika hüppega –
Küsimusele, kes on süüdi,
kõlab vastuseks vaid vaikus.
Süütu taevas, circulus coelestis.
Süütu terra nutrix, toitja maa.
Süütu tempus fugitivum, aeg.
Süütu antiloop, gazella dorcas.
Süütu emalõvi, leo massaicus.
Süütu eebenipuu, diospyros mespiliformis.
Ja vaatleja binokliga silmil,
nagu sellistel juhtumitel ikka,
homo sapiens innocens.