Pociecha

Darwin.
Podobno dla wytchnienia czytywał powieści.
Ale miał wymagania:
nie mogły kończyć się smutno.
Jeśli trafiał na taką,
z furią ciskał ją w ogień.

Prawda, nieprawda –
ja chętnie w to wierzę.

Przemierzając umysłem tyle obszarów i czasów
naoglądał się tylu wymarłych gatunków,
takich tryumfów silnych nad słabszymi,
tak wielu prób przetrwania,
prędzej czy później daremnych,
że przynajmniej od fikcji
i jej mikroskali
miał prawo oczekiwać happy endu.

A więc koniecznie: promyk spoza chmur,
kochankowie znów razem, rody pogodzone,
wątpliwości rozwiane, wierność nagrodzona,
majątki odzyskane, skarby odkopane,
sąsiedzi żałujący swojej zawziętości,
dobre imię zwrócone, chciwość zawstydzona,
stare panny wydane za zacnych pastorów,
intryganci zesłani na drugą półkulę,
fałszerze dokumentów zrzuceni ze schodów,
uwodziciele dziewic w biegu do ołtarza,
sieroty przygarnięte, wdowy utulone,
pycha upokorzona, rany zagojone,
synowie marnotrawni proszeni do stołu,
kielich goryczy wylany do morza,
chusteczki mokre od łez pojednania,
ogólne śpiewy i muzykowanie,
a piesek Fido,
zgubiony już w pierwszym rozdziale,
niech znów biega po domu
i szczeka radośnie.

© Wisława Szymborska Foundation
From: Dwukropek
Kraków: Wydawnictwo a5, 2005
Audio production: Wydawnictwo a5/Program Trzeci Polskiego Radia "Trójka"

Utjeha

Darvin.
Navodno je radi predaha čitao romane.
Ali imao je zahtjeve:
nisu se mogli završavati tužno.
Ako bi naišao na takav,
bijesno bi ga bacao u vatru.

Istina, neistina –
ja rado u to vjerujem.

Premjeravajući umom tolika područja i vremena
nagledao se tolikih izumrlih vrsta,
takvih trijumfa jačih nad slabijima,
tolikih pokušaja opstanka,
prije ili kasnije uzaludnih,
da je makar od fikcije
i njene mikroskale
imao pravo očekivati happy end.

Dakle, obvezatno: zraka sunca iza oblaka,
ljubavnici opet skupa, obitelji izmirene,
sumnje otklonjene, vjernost nagrađena,
imeci ponovo stečeni, blaga otkopana,
susjedi žale zbog svoje tvrdoglavosti,
dobar glas vraćen, pohlepa postiđena,
usidjelice poudane za vrle pastore,
spletkaroši protjerani na drugu hemisferu,
krivotvoritelji dokumenata gurnuti niz stube,
zavodnici djevica u trku ka oltaru,
siročad usvojena, udovice zbrinute,
oholost ponižena, rane zarasle,
sinovi razmetni pozvani za stol,
čaša žuči izljevena u more,
maramice mokre od suza pomirenja,
opće pjevanje i muziciranje,
a psić Fido,
izgubljen još u prvom poglavlju,
nek opet trči po kući
i laje radosno.

Prijevod Tanja Miletić Oručević