Jan H. Mysjkin
french
Vlindervissen
De zee was een roze, zachtpaars en parelgrijs glacis,
zonder de minste overrimpeling.
* * *
Ik dacht dat ik al eens vliegende vissen had gezien.
Ik heb me vergist. Ik zag er pas
vandaag : van zes uur ’s morgens tot zes uur ’s avonds
schoten ze vinwiekend voorbij.
Van ver zijn ze vlinders. Van
dichtbij zijn ze vogels.
Ze zien er nooit als vissen uit, behalve
wanneer ze opnieuw het water in duiken.
Ik zag ze – absoluut gelijk aan zwaluwen
bij een dreigende zomerbui – scheren
over kwallen als amethisten reuzenparels.
* * *
In de ondergaande zon zien ze eruit
als microscopisch kleine schaatsenrijders.
From: Voor mijn ogen ligt het zwijgen
Gent: Poëziecentrum, 2010
ISBN: 9789056553647
Audio production: Beuland/Meulestee, 2013
Poissons-papillons
La mer était un glacis rose, mauve et gris perle,
sans une ride de surprises.
* * *
Je croyais jusqu’ici avoir vu des poissons volants.
Ce n’était pas vrai. J’en ai vu
aujourd’hui : de six heures du matin à six heures du soir,
ils s’enfuyaient à tire-de-nageoire.
Quand ils sont loin, ce sont des papillons. De près
ce sont des oiseaux.
Jamais ils n’ont l’air de poissons, sauf
quand ils se replongent dans l’eau.
Je les voyais, absolument semblables à des hirondelles
quand la pluie d’été menace, rasant
les méduses comme de grosses perles d’améthyste.
* * *
À l’heure du couchant, ils ont l’air
de patineurs microscopiques.