Hans Joachim Lanksch
german
Instrumentale
kur të kenë mbaruar së rëni gjethet
dhe bryma e mëngjesit të kërcasë nën këmbët e mia,
atëherë
kur njerëzia të qëndrojnë më gjatë
të ngrohen në shtëpi
për të fshehur kështu ndjenjën e humbjes së papërcaktuar
që i bren padashur
tek përgatisin ҫajin e pasdites…
atëherë
kur dera e ballkonit do të mbyllet më herët
e perdet nuk do të përkunden më lehtas
për të zbutur bukurinë e ҫmendur përjashta.
Dikush
Do të mbështesë kokën pas xhamash
Duke i hedhur një sy të trishtuar
Natyrës që i përkëdhelet ftohtësisë,
pastaj për gjithë natën
do të dëgjohet vetëm melodia e erës që merr me vete
e përplas teneqet e coca-colave të flakura në rrugë
në ditën e shkuar.
From: Ndodhi në shpirt
Audio production: Literaturwerkstatt Berlin/Haus für Poesie, 2016
Instrumental
Wenn dann
Die Blätter aufgehört haben herabzufallen
Und der Raureif aufgehört hat
Unter meinen Füßen zu knirschen
Wenn dann
Die Leute länger aufbleiben
Sich wärmen in den Häusern
Um das Gefühl unbestimmten Verlustes zu verstecken
Der unwillkürlich an ihnen nagt.
Während das Wasser für den Nachmittagstee kocht.
Wenn dann
die Balkontür früher zugeht
und die Gardinen nicht mehr
Die verrückte Schönheit, draußen, sacht mildern
Dann wird jemand
Den Kopf an Fensterscheiben lehnen
Wird einen Blick auf die Natur werfen
Die sich der Kälte einschmeichelt
Und dann hört man
Die ganze Nacht lang
Nur die Melodie des Windes
Rhythmisch mit Coca-Cola dosen
Die auf die Straße geworfen wurden am vergangenen Tag.
erschienen in: Am Meer, nachts, Edition Thanhäuser, Ottensheim 2007.