Yusuf

Şimdi zamanın içinde bir sabaha varıyor yeryüzü
iğde ağaçlarının altında konaklayan kimsesizliğim
rüzgâra sokuluyor

uludukça kalbimi ululayan acının köpeği
şimdi sen göğün önünde dur!
ben bir acıyı uluyacağım

kapanan kalp surumun kapıları
ve birbirine geçen demir
zincirlerin sesi bu!

kuş diliyle anlatıyorum
bir halkın kerpiçten kurduğu ayrılığı

ben sana çocuktum
-ben sana büyümedim-

şimdi bir mutluluğun kapı önünde oynuyorum
bir mutluluğu sayıyorum: bir mutluluk, iki mutluluk
bir hasret, iki hasret…

şimdi öyle ki ben, bir oyunun kuyusunda
Yusuf’u arıyorum

© Müesser Yeniay
From: ben olmadan çöller vardı
Şiirden Publishing, 2014
Audio production: Haus für Poesie / 2016

Josef

Soeben kommt die Erde fristgemäß an einem Morgen an
meine Verlassenheit, die unter Ölweiden übernachtet hat
schmiegt sich in den Wind

Schmerzhund, der du jaulend mein Herz verehrst
bleib jetzt du vor dem Himmel stehen!
ich werde einen Schmerz anjaulen

die Türen meiner Herzmauern, die sich schließen
und Eisen, das einrastet
das ist der Klang der Ketten!

ich erzähle in der Vogelsprache
von der Spaltung eines Volkes, die mit Lehmziegeln manifestiert wurde

für dich war ich Kind
-für dich bin ich nicht groß geworden-

jetzt spiele ich vor der Tür eines Glücks
ich zähle ein Glück: ein Glück, zwei Glücke
eine Sehnsucht, zwei Sehnsüchte...

jetzt ist es so, dass ich im Brunnen eines Spiels
Josef suche

Übersetzt von Achim Wagner