ДИШАМ

се отворам како пора за да ја вдишам
светлината на твоите очи
од твојот здив
тешкиот ден загубен во превртените сводови
на алово-пурпурната плот
на небото што веќе не постои

ја завршувам доцна мојата чаша вино
очи ширум отворени
кармин на чашата
те голтам
те разлевам во клетките
те сеам по улиците
те насетувам на моите потпетици
во трубата во лифтот од еден град што не постои
сама
со тебе дишам

© Nataša Sardžoska
From: Living water
Audio production: Haus für Poesie / 2018

Respiro

me abro como un poro para respirar la luz
la luz de tus ojos
de tu respiro
el día pesado
perdido en las bóvedas invertidas
de la carne púrpura
del cielo que no existe más
 
acabo muy tarde mi copa de vino
te trago por mi garganta
te echo en las celdas
te estoy tamizando en las calles
te estoy sintiendo en mis talones
en el eco de la trompeta de París
en el ascensor de una ciudad que no existe ya
sola
contigo respiro

traducido por Elsa Barreda Ruiz