so wenig sinnlichkeit

können worte: nur engel benennen
ohne ihr gesicht abzubilden
ihr sanftes gewölbe aus knochen
ihr vermischtes gewölbe aus mann und frau.

einzig vergleiche, die noch leuchten können
wie in öl: sein metallisches flugkleid
wie der zerknitterte rumpf eines learjets
ohne lackierung ..

und dennoch: welche ärmlichkeiten.
kein roter vorhang nur aus worten
der sich begreifen lässt im auge, im gehirn. kein r-o-t
das in maria eindringt, in ihr kristallines b-l-a-u

und wie, wie willst du licht ersetzen!
noch lächerlicher hier nur licht zu sagen
das durch das fenster stürzt und schleicht zugleich
um ihr gesicht kaum merklich anzuheben

dass es die weiße lilie sieht
endlich erblickt, in diesem raum
der lautlos schwebt, im weltall schwebt
mit strengen mustern, burg und wolken ..

ein arme-leute-essen ist gekocht, sonst nichts

ein teller suppe
wo nur worte schwimmen
wie lose hände, die nichts greifen können
doch greifen wollen, und in den flachen löffeln beten.


(nach »Verkündigung« von Giovanni Bellini, Gallerie dell’Accademia)

© Verlagshaus Berlin
From: langsames ermatten im labyrinth
Berlin: Verlagshaus Berlin, 2019
Audio production: Haus für Poesie / 2018

tak málo smyslnosti

zmohou slova: anděly jen pojmenovat
aniž by zobrazila jejich obličej
jejich něžnou klenbu kostí
klenbu kostí muže i ženy.

sám uznej, kdo jiný může zářit
jako z oleje: jeho metalický letecký šat
jako pomačkaný trup learjetu
bez laku ..

a přece: jaká ubohost.
žádný rudý závěs jen ze slov
který se dá pochopit okem, hlavou. žádná R-U-D-Á
která proniká do Marie, do její krystalické M-O-D-Ř-I

ale jak, jak chceš nahradit světlo!
a ještě směšnější je jen říct světlo
které se okny zároveň vrhá a plíží
aby jen neznatelně pozvedlo její tvář

a ona uvidí bílou lilii
konečně ji spatří, v této místnosti
která se nehlučně vznáší, vznáší se ve vesmíru
se svými přísnými vzory, hradem a oblaky ..

hubená polévka je navařena, jinak nic

talíř polévky
ve které neplave nic než slova
jako useknuté ruce, které nemohou nic uchopit
ale snaží se a v plochých lžících se alespoň modlí.


(podle „Zvěstování“ Giovanniho Belliniho, Gallerie dell’Accademia)

překlad: Marie Šťastná
a result of the translation workshop 'VERSschmuggel – Překladiště: Czech-German' at Haus für Poesie (Berlin, May 2018)
interpreter: Michaela Škultéty