هربار

هربار که می‌روم
پاره‌ای از تو را با خود می‌برم
رنگی
بویی
چیزی
در گوشه‌ای از چمدانم
لای کتابی
توی جیب شلوارم.
هربار در فرودگاه
دستگاه جیغ می‌کشد
ومأموران فرودگاه دورم جمع می‌شوند
و هرچه می‌گردند هیچ نمی یابند
و در آخر با نگاههای مشکوک بدرقه‌ام می‌کنند.
هربار که می‌رسم
می‌بینم پاره‌ای از من نیست
شاید وقتی خواب بوده‌ام
تو برش داشته‌ای
و جایی لای گیسوان بلندت
زیر کوسنی
زیر خاک یکی از گلدانهای خانه
یا میان لبهایت
آنگاه که می‌بوسیدمشان
پنهانش کرده‌ای.

© Mohammad Hemati
Audio production: Mohammad Hemati

Κάθε φορά

Κάθε φορά που φεύγω

παίρνω ένα κομμάτι σου μαζί μου

ένα χρώμα

μια μυρωδιά

κάτι

σε μια γωνιά της βαλίτσας μου

μέσα σ’ ένα βιβλίο

στην τσέπη του παντελονιού μου.

Κάθε φορά στο αεροδρόμιο

στριγκλίζει το μηχάνημα

και η ασφάλεια του αεροδρομίου με περικυκλώνει

και όσο και να με ψάχνουν δεν βρίσκουν τίποτα

και τελικά με ακολουθούν με βλέμματα καχύποπτα.

Κάθε φορά που φτάνω

καταλαβαίνω ότι μου λείπει ένα κομμάτι μου

Ίσως να το πήρες εσύ

ενώ κοιμόμουν

και κάπου μες στα μακριά σου τα μαλλιά

κάτω απ’ το μαξιλάρι σου

μες στο χώμα σε κάποια από τις γλάστρες του σπιτιού μας

ή ανάμεσα στα χείλη σου

όταν τα φίλησα

να το έκρυψες.

Μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης © Alexandros Kypriotis
Μοχαμμάντ Χεμματί, η κούνια, Εκδόσεις Σκαρίφημα, Αθήνα, 2019.