Przed zdaniem

Opróżniliśmy dwa pokoje, kuchnię, przedpokój i łazienkę,
nie mają końca rzeczy umarłych.

Drąc ich pocztówki, czytamy urwane słowa i są tam nagle na nowo,
młodsi i żywsi, zaprzątnięci światem.

trzęsie się ziemia – mówi Boa Sr,
ostatnia Andamanka, która władała językiem
liczącym sobie sześćdziesiąt pięć tysięcy lat –
gdy pada drzewo z wielkim hukiem


                                   Warszawa, 29 I 2012



© Jacek Dehnel
From: Języki obce
Wrocław: Biuro Literackie, 2013
Audio production: Haus für Poesie, 2021

VOR ÜBERGABE

Wir räumten zwei Zimmer aus, Küche, Diele und Bad, 

die Sachen der Toten haben kein Ende. 


Beim Zerreißen ihrer Postkarten, lesen wir abgerissene Wörter und da sind sie 

plötzlich von Neuem,

jünger und lebendiger, von der Welt in Anspruch genommen. 


Die Erde bebt – sagt Boa Sr.

Die letzte Andamanin, die eine fünfundsechzig tausend 

Jahre alte Sprache beherrschte – 

wenn die Bäume mit dumpfem Schlag umstürzen


Warszawa, 29 I 2012

Übersetzung aus dem Polnischen von Michael Zgodzay