Pablo J. Fajdiga
spanish
ANDRAŽ
Moj brat stopi gol, lep kot deviški vrelec
v dvorano in ubije jagnje iz ljubezni:
jemo in premišljujemo sliko.
Sani zarjavijo čez poletje, nebo se zniža
in postane vlažno, zemlja rodi jagode.
Vojaki stojijo lačni
med narcisami rumenimi kot noč,
jasna, jasna straža;
roloji so spuščeni in zaklenjeni,
markacija pelje v gore, v Trnovski gozd,
o, Čaven, zrak nabit z angeli,
krediti armade, kruh, kruh,
o, Sibila, razlita, strnjena barva,
nepremično, nespremenljivo hrepenenje.
From: Amerika
Maribor : Založba Obzorja, 1972
Audio production: Študentska založba
ANDRAŽ
Mi hermano entra a la sala, bello
como una fuente virginal, y mata un cordero por amor:
comemos y meditamos sobre la imagen.
El trineo se aherrumbra durante el verano, el cielo desciende
y se torna húmedo, la tierra engendra fresas.
Los soldados están parados, hambrientos,
entre narcisos amarillos como la noche,
una guardia clara, clara;
las persianas están bajas y con cerrojo,
las señales del camino conducen a las montañas, al bosque
de Trnovo,
oh Čaven, aire rebosante de ángeles,
créditos de la armada, pan, pan,
oh sibila, pintura derramada, cuajada,
anhelo inmóvil, inalterable.
In: Tomaž Šalamun: selección de poemas. Madrid: Visor 1999