El Libro, tras la duna I

Ahora,
en la mañana oscura del desceñido octubre,
en que, umbroso y en calma, yace el mar
entregado a la pura aquiescencia del cielo,
al deslizarse de las nubes blancas
que un gris ya casi mineral golpea,
marmóreo, dilatado,
ahora,
mientras el tiempo gira
a punto de ser siempre alumbramiento,
sin dar a luz más que el instante cierto
y siempre tembloroso,
y damos vueltas en su vientre ciego,
y entrega solamente
un puñado de arena
que vemos escurrirse entre las manos,
mientras un niño juega,
después de echar los dados,  
ahora,
sólo ahora,
el comienzo
comienza.

© Andrés Sánchez Robayna
From: El libro, tras la duna
Valencia: Editorial Pre-Textos, 2002
Audio production: 2002, M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Kniha, za dunou I

Nyní,
za temného rána v nespoutaném říjnu,
kdy si, plné stínů a v poklidu, lehá moře
odevzdané čirému souhlasu nebes,
klouzání bílých mraků,
do nichž bije šeď už skoro nerostná,
mramorová, rozlehlá,
nyní,
zatímco čas krouží,
až se rozsrší jiskrami zrození,
ač tlačí na světlo jen okamžiky,
vždycky rozechvělé,
vrtíme se v jeho slepém břiše
a vychrstne pouze
hrstku písku,
vidíme, jak se mu sype z rukou,
zatímco hoch si hraje,
poté co vrhne kostky,
nyní,
jedině nyní,
začátek
začíná.

Přeložil Petr Zavadil
v: Andrés Sánchez Robayna: V těle světa. Fra, Praha 2007.