الف. بيدار ميشود و آواز ميخواند. در كوير مشرف بر سقف اتاق،
نسيمي افسون زده نيست. هنوز هم دشوار است گفتن از جادو.
 دوباره تيزويكراست ميرود يا پشت نخل هاست. نخلها وشايد
 روباهي و چندتايي گربه خاكستري رنگ وهمه چيز به قرارگذشته.
اينجا اثري از پنجههاي متحرك نيست. ترانه ي خوابينيست
 كه مرا از ديدرس خارج كند،من چشمهايم را ميدهم.
الف. مي تواند آن پايين زير پتوي قرمز تيره بماند و
 منتظر شنيدن چيزي باشد: آنجا ، آن طرف ، راهآهن است
همچنان كه روي ريلها ميغلتد و ميرود
چه كسي روي ريلها غلتان ميرود، چه كسي چنين در تقلاست،
ناگهان آنجا چه جور راهآهنيست كه بادي برنميانگيزد و
 گفتناش مشكل است و پرسه ميزند و ميچرخد
 اين دورو اطراف و در نخلها ميرسد به آخر خطش.