neem toch je hand niet weg uit mijn haar
en streel de bevende hoofdhuid vooral verder
doe stil. doe rustig. doe voort. geef niet op.
dit vloerpatroon maakt me zo onrustig.     
vertel me wat dan ook, als je maar met me praat.
hier is een cluster panische momenten
wat voorheen in beelden was is geïmplodeerd
en keert als eindeloos uitgedijd in de tijd terug
hier is de plaat die voortdurend blijft hangen
je kent en kent dat verdomde stukje niet
je kunt niet uit je huid, uit je hoofdruimte
en elke wimperslag is verpletterend
en elke zin die iemand zegt een schok en stoot
en elk woord heeft zwaartekracht en gewicht
en trekt me naar beneden, beeld sla me niet dood
neem toch je hand niet weg uit mijn haar
en streel de bevende hoofdhuid vooral verder
doe stil. doe rustig. doe voort. geef niet op.