Düşler Bir Ses Bulur Bende

bir çocuğun düşüyüm ben
büyülü yaz akşamlar
ben üflerim mızıka söyler
sesimiz tutar sokakları

ilik bir ses taşırım yorulmadan
sonsuz özlemler büyütürüm yarına
ben mızıka çalarım
siz onu duymasanız da
mızıkamın içindedir yasam

kardeşler ben çalayım siz görün
nasıl geçilir kiraz rengi sokaklar
soluk soluğa yeni aşklarla
yorulmaz yaşlı bir yürek bile
gülüşler ona akar da

ben mızıka çalmazsam
ne özlemleriniz olur ne ayrılıklarınız
yalnız bir yıldız gibi boşluğa
düşer yaşlı dünyanız

bir çocuğun düşüyüm ben
mızıkamın sesi yeryüzüne değer
uyurum uyanırım hep ayni şarkı
ne sesim eksilir ne umut biter.

© Haydar Ergülen
From: Karşılığını Bulamamış Sorular
Yeni Türkü Şiir Yayınları, 1981
Audio production: 2008 Literaturwerkstatt Berlin

EN MOI LES RÊVES TROUVENT UNE VOIX

Je suis le rêve d’un enfant

Par soirs d’été magiques

A mon souffle chante l’harmonica

Et notre voix emplit les rues


Tiède est le son de mon inlassable voix

Je formule d’infinis regrets pour le lendemain

Je joue de l’harmonica

Telle est ma vie intérieure

Mais vous ne l’entendez pas


Ô frères, laissez-moi jouer et voyez

Comment on traverse les rues couleur cerise

Tout haletant, esclave de nouveaux amours

Un cœur âgé ne se fatigue pas

Parce qu’un flot de sourires coulent sur lui


Si je ne joue pas de l’harmonica

Vous ne connaîtrez ni regrets ni séparations

Votre vieux monde tombera dans le vide

Comme une étoile esseulée


Je suis le rêve d’un enfant

Le son de mon harmonica touche la surface de la terre

Quand je dors je me réveille et c’est toujours la même chanson

Ni ma voix ni l’espoir ne s’éteignent

tradiut par Yaşar Avunç