Mijn bitterheid haar droom

Ik drink koffie met Simone Weil
en bereid me voor op een nieuwe dag
Het technisch wonder slaapt nog
vertrouwt ze me toe
maar niemand lijkt te weten
wanneer het ooit wakker wordt
Wat er zal gebeuren leg ik haar voor
bij wijze van vragende aanvulling
Ze kijkt even bezwaard naar de suikerpot
maar lepelt onverstoord verder
Twijfelde ze een lange seconde
welke toestand nu bedreigend is
Mijn astrologe beweert al tijden iets anders
Wat zichtbaar is laat je aan anderen over
tenzij overheersing de overhand neemt
Haar telefoon staat luid zij het
niet luider dan het burengerucht
dat de ramen in kieren verdeelt
Hallo kraakt het aan gene zijde
Kom je nog langs
ik wacht al de hele nacht op je
We drinken verder en doen alsof
we niet hebben gemerkt
dat het ontbijt al lang is afgeruimd

© Tom Van de Voorde
Audio production: Haus für Poesie, 2019

Meine Verbitterung ihr Traum

Ich trinke Kaffee mit Simone Weil
und bereite mich auf einen neuen Tag vor
Das technische Wunder schläft noch
vertraut sie mir an
aber niemand scheint zu wissen
wann es je erwachen wird
Was wohl passieren wird beschwöre ich
bei ihr durch vergewissernde Ergänzungen herauf
Sie blickt kurz bedrückt auf die Zuckerdose
aber rührt dann unbeirrt weiter
Zweifelte sie eine unendliche Sekunde
welcher Zustand jetzt bedrohlich wäre
Mein Astrologe behauptet schon lange etwas anderes
Was sichtbar ist überlässt man anderen
es sei denn Unterdrückung würde die Oberhand gewinnen
Ihr Handy ist auf laut gestellt jedoch
nicht lauter als das Rumoren der Nachbarn
das die Fenster in Ritzen unterteilt
Hallo krächzt es von drüben
Kommst du noch vorbei
ich warte schon die ganze Nacht auf dich
Wir trinken weiter tun als ob
wir nicht gemerkt hätten
dass das Frühstück schon lange abgeräumt wurde

Aus dem Niederländischen von Stefan Wieczorek