Stefan Wieczorek
german
Vragen aan Shiva
hoe zinvol het is een vat
vol zeewier en golfslag te vangen,
gesluierd met sterren in
agrarische vlakte te rollen.
Breng me een gehavende fontein,
een touw aan een handvol paarden,
de zon op een veld vol tegels
in goudkleurig zand gelegd. Welke
richting geeft de olie aan een vaas
eer een bloem haar kleur
verzint, een dam zijn vrijheid wint.
Al die oplichtende vrienden, schuilend
tussen zo veel netten. Tel ze en bereken.
Vraag of ze zelf haar naam mocht kiezen,
wat het dan was: een paar uitgesneden stenen,
een dak, geschaard tegen vergissingen,
als rijzende vlakte, geografisch naïef.
Misschien was het wel genoeg, Ahmadi,
de geschiedenis van je land te borduren
met edelmetalen, necrologieën
als schelpen naast elkaar te leggen,
er ledematen bij te verzinnen.
From: Liefde en aarde
Gent: poëziecentrum, 2013
Audio production: Haus für Poesie, 2019
Fragen an Shiva
wie viel Sinn macht es ein Fass
voll Seetang und Wellenschlag zu fangen,
mit Sternen verschleiert in
agrarische Ebenen zu rollen.
Bring mir einen ramponierten Springbrunnen
ein Tau und eine handvoll Pferde,
die Sonne auf einem Feld voller Kacheln
gelegt in goldfarbenen Sand. Welche
Richtung gibt das Öl der Vase
ehe eine Blüte ihre Farbe
erfindet, ein Damm seine Freiheit erobert.
All jene aufleuchtenden Freunde, die sich verstecken
zwischen so vielen Netzen. Zähle sie und berechne.
Frage ob sie selbst ihren Namen wählen durfte,
was es dann war: ein paar geschnittene Steine,
ein Dach, angesammelt gegen Missgriffe,
als anwachsende Ebene, geografisch naiv.
Vielleicht war es doch genug, Ahmadi,
die Geschichte deines Landes zu besticken
mit Edelmetall, Nekrologe
wie Muscheln nebeneinander legen,
und Gliedmaßen dabei zu erfinden.