De vreemdelingenpicknick

Je herkent de boot aan de gekraste vlinder op de boeg,
de salietakken, afgeknakt bij het uitgooien van een boei.


Blauw met wit herinnert me aan de baan van de wolken
in een waterton, wachtend op dorpen en vrouwen


in de zomer. Ik weet nu wat de duiven bedoelen
als ze hun nest in een vlag proberen te leggen.


Niemand had gezegd wanneer de vloot moest komen.
Dromen bloeien laat als ze niet op gasten wachten.


Laat me hier achter, zoals een groet aan het hek van een tuin,
geen acht slaand op wie hem voor het eerst zal horen.


Of neem me mee naar een deur bij de schemering.
Laat me zien wat de zee vertelt wanneer ze zich terugtrekt.


Ik omhels een golf en schreeuw dat ik zal veranderen.
Ik zeg wat angsthazen doen, gekweld door een ster


in de branding. Het lied in de gitaar van
de vreemdeling moet nog komen.


Wees niet gehaast als je het huis verlaat.
Niets verbiedt deze plek om te wachten.


De mythe van de vreemdeling moet nog komen,
terwijl jij kunt zien wie zich verschuilt, bang voor het geluk.


Op het eind van het lied, hoe bevreesd zal ik zijn
dat mijn droom, blauw of wit, niet langer zal komen.


Misschien raakten de vreemdelingen de weg kwijt
op weg naar de picknick voor vreemdelingen.

Naar Darwish

© Tom Van de Voorde
From: Liefde en aarde
Gent: poëziecentrum, 2013
Audio production: Haus für Poesie, 2019

Piknik stranaca

Prepoznat ćeš brod po urezanom leptiru na pramcu,
granama kadulje, slomljenim pri izbacivanju bove.

Plavo s bijelim podsjeća me na putanju oblaka
u bačvi za vodu, u očekivanju sela i žena


ljeti. Sad mi je jasno što golubovi misle
kad u zastavi pokušavaju sviti gnijezdo.


Nitko nije rekao kad flota stiže.
Snovi kasno cvatu kad ne čekaju goste.


Ostavi me ovdje, poput pozdrava na vrtnoj ogradi,
ne pridajući pozornost tko će ga prvi čuti.


Ili me povedi do nekih vrata u sumrak.
Pokaži mi što more pripovijeda kad se povlači.


Grlim val i vičem da ću se promijeniti.
Kažem što plašljivci čine, mučeni zvijezdom


na zapljusnutoj obali. Pjesma u gitari 
stranca mora još doći.


Ne žuri se kad odlaziš iz kuće.
Ništa ne zabranjuje ovom mjestu da čeka.


Mit o strancu mora još doći,
dok ti možeš vidjeti tko se sakriva, u strahu od sreće.


Na kraju pjesme, koliko ću se bojati
da moj san, plav ili bijel, više neće doći.


Možda su se stranci izgubili
na putu do piknika za strance.

prema Mahmoudu Darwishu

Preveli: Romana Perečinec