Die grenzenlose Zeit

Jenseits der Mannigfaltigkeiten des Ereignishorizontes,
im zugigen Korridor des Raumzeitkrümmungsamtes,
dort hinter der weißen Tür tut sich das schwarze Loch auf,
das wiederum von einem weißen Loch gespeist wird usf. –
           wer die Elle hat, hat auch die Spanne,
           wer die Kanne hat, kennt auch die Quelle.
                        So kommt man sich näher,
                        was will man denn mehr.
Nur in der grenzenlosen Zeit kommt es zu Kontakten ,
nach allem Stöbern und Tasten und trotz sinnlosen Akten.

© Verlag Peter Engstler
From: RUMBALOTTE CONTINUA. 7. Folge
Ostheim/Rhön: Verlag Peter Engstler, 2010
Audio production: Literaturwerkstatt Berlin 2010

Ο ΑΝΑΡΧΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Εκείθεν της πολλαπλότητας του ορίζοντα των γεγονότων,
στον γεμάτο ρεύματα διάδρομο της καμπύλωσης του χωροχρόνου,
εκεί πίσω από την άσπρη πόρτα χάσκει η μαύρη τρύπα,
που γι’ ακόμα μια φορά θα φαγωθεί από μια άσπρη τρύπα κ.ο.κ. –
        όποιος έχει την ωλένη, έχει και το χτένι,
        όποιος έχει το λαγήνι, ξέρει από πού πίνει.
              Έτσι έρχεσαι πιο κοντά,
               τι άλλο να θέλεις πια.
Μόνο στον άναρχο χρόνο γίνονται επαφές,
μετά από ανιχνεύσεις, ψηλαφίσματα και παρά τα παράλογα συμβάντα.
 

Μετάφραση από τα γερμανικά: Jazra Khaleed
Tεφλόν, τχ. 6, 2012