het is
herfst in het bos

binnenkort zal het slapen
zo stil en zwart

maar nu ruist
en ritselt en ruit het nog

en op een ochtend ligt het er

een sluier van spinnenweefsel
en bosmist tussen
alles wat is geweest en
alles wat zal komen

alles wat zal rotten
en alles wat zal groeien

het glinstert en glimt
en is gewoon

je moet niet in je eentje
diep het bos in gaan

zowel beren als bosnimfen
kun je tegenkomen

ook moet je niet gewoon wandelen
om te wandelen

nee, je moet een doel hebben
hakken, jagen, plukken

zelf zoek ik naar
een verloren ooi

ik loop en loop
terwijl het bos zijn
groene, ruisende sleep
achter zich aan trekt

tot ook ik
groen en ruisend ben

tot het bos mij is
en ik het bos ben

en er is hier geen
regengesuis of
trolgeruis

hier is slechts
sageruis en zwartzon
en het gras is
manshoog

ik loop en loop

en zoals de dennenappels
zich openen

zo opent het bos zich
laag na laag

tot ik bij een open plek kom

daar bloeien blauwe bloemen
in september nog

nooit eerder ben ik precies hier geweest

nooit heb ik
deze bloemen gezien
zo blauw en klein

samen vormen ze
de mooiste
zomerdagsfjord

ik kijk
om me heen
en waad erin

ga op mijn rug liggen
kijk omhoog naar de hemel

hazelaartakken zo dun
als vaders aderen

groen korstmos als
gestolde wolken

de boomkruinen
als wagenwielen
rond en rond

dan zwem ik
de blauwe zee in