dan komen er
nieuwe dagen
en nieuwe boeken

heb je gehoord
van de dodovogel
vraag ik aan abelone
ze heeft haar blik
op haar schoot gericht
zegt niets

heb je gehoord
van de dodovogel
vraag ik weer

nu kijkt ze naar me

nee, zegt ze

ik heb erover gelezen
zeg ik, over hem gelezen
in het nieuwe boek
van knut

de dodovogel
leefde op mauritius
een eiland in de indische oceaan

een grote snavel had hij

een grote kop
een kloppend hart
en kleine, nutteloze
vleugels

kon helemaal niet vliegen
kon nauwelijks lopen

hij moet ooit
door de lucht
naar het eiland zijn gekomen

hoog in de lucht moet hij
hebben gezweefd

voordat hij zo groot
en plomp werd

en niet meer in staat
om weg te vliegen

maar hij had een leven
een leven dat van hem was

en het bos
met zijn zalen
en salons
was van hem

totdat de mens
naar het eiland kwam met
varkens en apen
en ratten

allemaal waren ze sterker
dan hij

al gauw was zijn bos
vernietigd

nergens kon hij
zich verbergen

en hij kon ook niet
wegvliegen

sindsdien is er
tweehonderd jaar verstreken

tweehonderd jaar waarin
niemand de dodovogel
heeft gezien