Alessandro Mistrorigo
italian
Asker Barikatında Oğluyla Karşılaşan İşçinin Söyledikleri
boğazım kupkuru
yine de susacak gibi değil
boğazım nasır tutmuş
pankartları gümüş bir tepside taşımaktan
boğazım korkak bir cambaz
asker barikatı karşısında
bilmiyor ancak
ilerleyerek telde durulabileceğini
boğazım korkudan çatlayacak
asker miğferleri
çıkardığımız rüzgârda dalgalanırken
boğazım kör
kendi oğlum değil mi
üniformalardan birinde gizlenmiş
silahıyla beni gösteren
boğazım bacaklarımla yarışıyor
bir çocuk çetesi gibi bağıra çağıra
barikatın üzerinden sıçrarken
boğazımı açmışım ardına kadar
oğlumun boynuna doluyorum
boğazım düğüm
sevinci kendine saklıyor
boğazım kesik
beş kişinin kanı
ayrı ayrı akıyor
Audio production: Efe Duyan / EDISAM - Turkish Literature and Science Writers Union
L’operaio che incontrò suo figlio alle barricate dei militari
la mia gola è secca
ma non mi pare ancora che se ne starà zitta
la mia gola è callosa
dal tanto portare manifesti come vassoi d'argento
la mia gola è un funambolo
che non sa che la sola possibilità di equilibrio
sulla corda è marciare in avanti
verso le barricate
la mia gola ha i capelli dritti dalla paura
mentre gli elmetti militari
tremano come foglie al nostro vento
la mia gola è cieca
non lo è forse mio figlio
nascosto in una delle divise
che mi mostra la pistola?
la mia gola è in gara con le mie gambe
chiassosa come una banda di ragazzini
che salta sulla barricata
la mia gola è spalancata
getto le braccia al collo di mio figlio
la mia gola è un nodo
nasconde la sua gioia
la mia gola è squarciata
il sangue di altre cinque persone
uno a uno sgorga giù