RESSONS

Retruny el cel que pesa,
carregat de tempesta.
El llevant mou la massa
de les aigües de plom.

La salabror rosega
flors de geranis minsos.
Ja s’acaba el setembre,
ja ve la fi del món.

L’estiu i el seu imperi
rodolaran com fulles.
Adéu claror de vidre!
Ja tornen els malsons.

M’endinso en la tenebra
de les vacances mortes,
la mitjanit més fonda
dels anys i dels records.

© Edicions 62
From: Llast
Barcelona: Edicions 62, 2007
Audio production: 2007, M.Mechner / Literaturwerkstatt Berlin

Echos

Es dröhnt der schwere Himmel,
beladen vom Gewitter.
Der Ostwind peitscht die Masse
des bleiern grauen Wassers.

Das Salzwasser benetzt
Geranien, zart und schwächlich.
September ist schon vorüber,
es naht der Welt das Ende.

Der Sommer und seine Herrschaft
sie fallen jetzt wie Blätter.
Adieu spiegelnde Helle!
Alpträume kehren wieder.

Ich hülle mich ins Dunkle
der abgelebten Ferien,
in tiefe, tiefe Mitternacht
der Jahre, des Gedenkens.

Aus dem Katalanischen übertragen von Harald Hartung