Rough Guide

Mae’n digwydd yn anorfod,
fel dr yn dod o hyd i’w lefel,
ond bob tro yr agoraf lawlyfr teithio
‘rwy’n hwylio heibio’r prifddinasoedd a’r golygfeydd,
ac yn tyrchu i strydoedd cefn diolwg y mynegai,
a chael fy mod yn Ffrainc, yn Llydäwr;
yn Seland Newydd, Maori;
yn yr Unol Daleithiau - yn dibynnu ar ba ran -
‘rwy’n Navajo, yn Cajun, neu’n ddu.

Y fi yw’r Cymro Crwydr;
yn Iddew ymhob man.
Heblaw, wrth gwrs, am Israel.
Yno, ‘rwy’n Balesteiniad.

Mae’n rhyw fath o gymhlethdod, mae’n rhaid,
fy mod yn codi’r grachen ar fy psyche fel hyn.
Mi dybiaf weithiau sut beth a fyddai
i fynd i un o’r llefydd hyn
a jyst mwynhau.

Ond na, wrth grwydro cyfandiroedd y llyfrau
yr un yw’r cwestiwn ym mhorthladd pob pennod:
“Dinas neis. ‘Nawr ble mae’r geto?”

© Grahame Davies

Resumé

Until now not but a solitary parrotfish in my copious poetry
(Instead, I've already got a dozen wispy noodles in my beard again)
Nor have I given the bib the most measly monument in verse or prose
Just as little as I've honored Elbe shipping or the carp fishing near Peitz.

But glacial till, yes indeed! Almost too frequent a theme  
(And usually with wispy noodles in an unkempt beard)!
Not overlooked: the yellow neck mouse, the so-called Naschmarktfassade is also on hand!
Even saw blades, even refrigerated eggs I know have found a place.

But not the teensiest parrotfish in all my fucking work!
To be honest: the same is true for the girdle or bottle cap
And how could I for fifty years miss the word ²cold-compress²?
There is no adequately clear explanation for this or for that or for that.

"May I pick the wispy noodles from your beard?"
        (says Georg Maurer.)

Translated by Brian Currid